سازگاری چهار گونه سوزنی برگ خانواده کاج ها در حاشیه جنگل پایین بند چمستان نور

بررسی سازگاری گونه های غیربومی در موطن جدید، امری ضروری پیش از کاشت گسترده آنها در هر کشوری است. به منظور بررسی روند رشد و بقاء چهار گونه درختی از خانواده کاج شامل Pinus pinea، Pinus ponderosa، Picea abies و Abies alba، هر کدام در کرتی (plot) به مساحت ۱۶۰۰ مترمربع به تعداد ۱۲۱ اصله نهال (۱۱×۱۱) به فاصله کاشت ۴×۴ متر در سال ۱۳۶۲ در عرصه جلگه ای ایستگاه تحقیقاتی چمستان- نور در استان مازندران کاشته شدند. اندازه گیری شامل صفات کمی (قطر برابرسینه، ارتفاع کل، ضریب قدکشیدگی و متوسط رویش قطری، ارتفاعی و حجمی سالیانه در هکتار) و کیفی ]زنده مانی و کیفیت تنه (دوشاخگی، راست بودن و هرس طبیعی)] در پایان ۲۴ سالگی بود. دو ردیف از هر طرف کرت به عنوان حاشیه حفاظتی (بافر) از آماربرداری حذف گردیدند و آماربرداری به صورت صددرصد انجام شد. در نهایت داده ها با آزمون تجزیه واریانس یک طرفه (به احتمال ۹۵ درصد) در محیط SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. بیشترین و کمترین درصد زنده مانی به ترتیب به Picea abies (۸۲ درصد) و Pinus ponderosa (۵۳ درصد) اختصاص داشت. از لحاظ کیفیت تنه بهترین کیفیت تنه به ترتیب به گونه های Picea abies و Abies alba و کمترین کیفیت تنه به ترتیب به گونه های Pinus pinea و Pinus ponderosa اختصاص داشتند. بیشترین و کمترین قطر برابرسینه به ترتیب به Pinus pinea با میانگین ۲/۲۸ سانتی متر (رویش قطری سالیانه ۷/۱۱ میلی متر) و Pinus ponderosa و Abies alba به ترتیب با میانگین ۶/۱۱ و ۷/۱۱ سانتی متر (رویش قطری سالیانه ۸/۴ و ۹/۴ میلی متر) تعلق داشت. بیشترین و کمترین ارتفاع به ترتیب به Pinus pinea با متوسط ۶/۱۱ متر (رویش ارتفاعی سالیانه ۴/۴۸ سانتی متر) و Pinus ponderosa با متوسط ۲۹/۵ متر (میانگین رویش ارتفاعی سالیانه ۰/۲۲ سانتی متر) اختصاص یافت.

کلیدواژه ها:

زنده مانی ، کیفیت ، قطر ، ارتفاع