تعیین سن بهره برداری اقتصادی صنوبر دلتوئیدس در استان گیلان

هدف از این تحقیق، تعیین سن بهره­برداری بهینه صنوبر یعنی سنی که در آن مقدار ارزش خالص فعلی جنگل کاری با توجه به قیمت چوب سرپا، درصد سود بانکی و میزان رویش سالیانه به حداکثر برسد، می باشد. داده های رویش سالیانه، قیمت چوب سرپا و درصد سود بانکی به­منظور تعیین سن بهره­برداری بهینه مورد استفاده قرار گرفتند. ابتدا مدل رویش صنوبر برآورد شد. نتایج نشان داد که بهترین مدل رویش صنوبر دلتوئیدس براساس رویش سالیانه در هکتار و حجم در هکتار، یک تابع درجه دوم با سطح احتمال پنج درصد و بهترین مدل رویش حجمی براساس سن و حجم، یک تابع درجه سوم با سطح احتمال پنج درصد می باشد. سپس با استفاده از یک مدل خود کاهشی، معادله قیمت چوب سرپای صنوبردلتوئیدس برآورد شد. در نهایت با استفاده از مدلهای رویش و قیمت، سن بهره­برداری بهینه صنوبر دلتوئیدس به ازای مقادیر مختلف سود بانکی و تراکم های مختلف جنگل کاری به دست آمد. نتایج نشان داد که سن برداشت بهینه صنوبر دلتوئیدس در استان گیلان در فواصل کاشت مختلف و به ازای سودهای مختلف بانکی بین ۸ تا ۲۵ سال تغییر می کند.

کلیدواژه ها:

صنوبرکاری ، سن بهره برداری بهینه ، ارزش خالص فعلی ، قیمت چوب سرپا