رابطه سبک رهبری سرپرستاران با پیامد های رهبری

مقدمه: انتخاب شیوه رهبری مناسب توسط سرپرستاران علاوه بر بهبود عملکرد آنها میتواند افزایش رضایت شغلی پرستاران و در نتیجه تحقق اهداف سازمانی را بدنبال داشته باشد. این مطالعه تلاشی برای تعیین سبک رهبری سرپرستاران از دیدگاه پرستاران و بررسی رابطه آن با پیامد های رهبری در مراکز آموزشی-درمانی دانشگاه علوم پزشکی همدان می باشد. روش کار: در این پژوهش توصیفی- تحلیلی که در سال ۱۳۹۴ انجام شد، جامعه پژوهش کلیه پرستاران مراکز آموزشی- درمانی دانشگاه علوم پزشکی همدان (N = ۹۵۰) بودند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی- طبقه ای از نوع نسبتی تعداد ۳۶۰ نفر از پرستاران شاغل بعنوان نمونه پژوهش انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه چند عاملی رهبری بس و اولیو بود. آنالیز داده ها توسط نرم افزار SPSS به وسیله آزمون های توصیفی و استنباطی انجام شد. یافته ها: نتایج بیانگر این بود که سرپرستاران از ترکیبی از سه سبک رهبری تحول آفرین، عملگرا و عدم مداخله استفاده می کردند. همچنین نتایج نشان داد که مولفه های انگیزش الهامی (۰۰۱/۰, P < ۸۹/۰r = )، نفوذ آرمانی (۰۰۱/۰, P < ۸۹/۰ r =)، ملاحظه فردی (۰۰۱/۰ P <) و رهبری عدم مداخله (۰۰۱/۰, P < ۷۱/۰r = ) با اثر بخشی رهبری رابطه معنی داری داشتند، همچنین مولفه های ملاحظه فردی (۰۰۱/۰, P < ۸۳/۰r = )، نفوذ آرمانی (۰۰۱/۰, P < ۸۵/۰r = )، مدیریت بر مبنای استثنای فعال (۰۰۱/۰, P < ۸۴/۰r = ) و مدیریت بر مبنای استثنای غیر فعال (۰۰۱/۰, P < ۳۵/۰r =) با رضایت شغلی رابطه معنی داری داشتند. نتیجه گیری: لازم است سرپرستاران به تقویت مولفه های پنج گانه سبک رهبری تحول آفرین و مولفه پاداش اقتضایی از سبک رهبری عملگرا در رفتار های مدیریتی خود تلاش نمایند.

کلیدواژه ها:

Therefore ، it is necessary for head nurses to try to foster five transformational ، سبک رهبری ، پیامدهای رهبری ، پرستاران