امیر صادقی - دانشگاه علوم پزشکی همدان
طیبه صمصامی - دانشگاه علوم پزشکی همدان
علی بیک مرادی - دانشگاه علوم پزشکی همدان
عباس مقیم بیگی - دانشگاه علوم پزشکی همدان

مقدمه: انتخاب شیوه رهبری مناسب توسط سرپرستاران علاوه بر بهبود عملکرد آنها میتواند افزایش رضایت شغلی پرستاران و در نتیجه تحقق اهداف سازمانی را بدنبال داشته باشد. این مطالعه تلاشی برای تعیین سبک رهبری سرپرستاران از دیدگاه پرستاران و بررسی رابطه آن با پیامد های رهبری در مراکز آموزشی-درمانی دانشگاه علوم پزشکی همدان می باشد. روش کار: در این پژوهش توصیفی- تحلیلی که در سال ۱۳۹۴ انجام شد، جامعه پژوهش کلیه پرستاران مراکز آموزشی- درمانی دانشگاه علوم پزشکی همدان (N = ۹۵۰) بودند. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی- طبقه ای از نوع نسبتی تعداد ۳۶۰ نفر از پرستاران شاغل بعنوان نمونه پژوهش انتخاب گردیدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه چند عاملی رهبری بس و اولیو بود. آنالیز داده ها توسط نرم افزار SPSS به وسیله آزمون های توصیفی و استنباطی انجام شد. یافته ها: نتایج بیانگر این بود که سرپرستاران از ترکیبی از سه سبک رهبری تحول آفرین، عملگرا و عدم مداخله استفاده می کردند. همچنین نتایج نشان داد که مولفه های انگیزش الهامی (۰۰۱/۰, P < ۸۹/۰r = )، نفوذ آرمانی (۰۰۱/۰, P < ۸۹/۰ r =)، ملاحظه فردی (۰۰۱/۰ P <) و رهبری عدم مداخله (۰۰۱/۰, P < ۷۱/۰r = ) با اثر بخشی رهبری رابطه معنی داری داشتند، همچنین مولفه های ملاحظه فردی (۰۰۱/۰, P < ۸۳/۰r = )، نفوذ آرمانی (۰۰۱/۰, P < ۸۵/۰r = )، مدیریت بر مبنای استثنای فعال (۰۰۱/۰, P < ۸۴/۰r = ) و مدیریت بر مبنای استثنای غیر فعال (۰۰۱/۰, P < ۳۵/۰r =) با رضایت شغلی رابطه معنی داری داشتند. نتیجه گیری: لازم است سرپرستاران به تقویت مولفه های پنج گانه سبک رهبری تحول آفرین و مولفه پاداش اقتضایی از سبک رهبری عملگرا در رفتار های مدیریتی خود تلاش نمایند.

Therefore, it is necessary for head nurses to try to foster five transformational, سبک رهبری؛ پیامدهای رهبری؛ پرستاران