اثر نانوذرات نقره کلوئیدی و نیترات نقره محلول در آب بر تغییرات بافتی آبشش گربه ماهی رنگین کمان Pangasianodon hypophthalmus

در عصر کنونی نانوذرات نقره به دلیل خاصیت ضدمیکروبی کاربردهای گسترده ای دارند. هدف از این تحقیق ارزیابی اثرات محتمل نانوذرات نقره و مقایسه آن با یون نقره بر بافت آبشش گربه ماهی رنگین-کمان است. هشتاد و پنج قطعه گربه ماهی رنگین کمان ( ۲۶/۰ ± ۱۲ گرم و ۴۶/۰ ± ۷/۱۰ سانتی متر) به طور تصادفی در ۵ آکواریوم با حجم کلی ۱۰۰ لیتر منتقل شدند. آزمایش در ۵ تیمار شامل: غلظت-های µg/L ۱ نانوذرات نقره، µg/L۱ نیترات نقره، µg/L۲۰ نانوذرات نقره، µg/L۲۰ نیترات نقره و گروه شاهد به مدت ۱۰ روز اجرا شد. در پایان آزمایش، بافت آبشش به منظور مطالعات آسیب شناسی بافتی مورد ارزیابی قرار گرفت. انواع آسیب های بافتی شامل هایپرپلازی رشته و تیغه ثانویه، کوتاه شدن و حلقه ای شدن تیغه های ثانویه در بافت آبشش ماهیان مورد مطالعه مشاهده شد. میزان آسیب وارده به بافت آبشش با استفاده از شاخص اندام، کمی سازی شد. میزان عددی شاخص در محدوده ۶۶/۱۱- ۳۳/۱ قرار داشت. از منظر کمی، به ترتیب بیشترین و کمترین آسیب در بافت آبشش ماهیان تیمار شده با غلظت بالای نیترات نقره و گروه شاهد مشاهده شد. نتایج نشان داد که اگرچه هر دو ترکیب کلوئید نانوذرات نقره و نیترات نقره در آب منجر به افزایش آسیب بافتی در آبشش گربه ماهی رنگین کمان می شود، اما در مقادیر برابر، میزان آسیب متاثر از نیترات نقره به مراتب بیشتر است (۰۵/۰>p).

کلیدواژه ها:

Gill ، Histopathology ، Silver nanoparticles ، Rainbow catfish ، Pangasianodon ypophthalmus ، آبشش ، آسیب شناسی ، نانوذرات نقره ، گربه ماهی