ایجاد مزیت رقابتی پایدار در بخش هتلداری (رویکرد تلفیقی عاملیت گرایی و منبع محوری)

هدف پژوهش حاضر، مطالعه مزیت رقابتی پایدار با توجه به شایستگی های مورد نیاز کارکنان هتل ها می باشد تا رقابت پذیری هتل ها را به طور مداوم تضمین کند. دیدگاه منبع محوری بر این نکته تاکید دارد که سازمان ها باید توجه خود را معطوف منابع داخلی خصوصا منابع انسانی کنند و رویکرد عاملیت گرائی نیز بر نقش آفرینی کارکنان و تعاملات آنان درون چارچوب کنش دارد. نوع پژوهش توسعه ای/کاربردی و توصیفی/پیمایشی بوده و جمع آوری داده ها، بر اساس پرسشنامه ای متشکل از ۷۳ سوال و انتخاب نمونه تصادفی ۲۶۰ نفری از میان مدیران و کارکنان هتل های پنج ستاره تهران انجام پذیرفت. تجزیه و تحلیل داده ها، با استفاده از روش الگوسازی معادلات ساختاری - در دو بخش الگوی اندازه گیری – جهت بررسی ویژگی فنی پرسشنامه و بخش ساختاری، جهت بررسی فرضیه های پژوهش انجام پذیرفت. یافته های پژوهش، حاکی از تاثیر مثبت و معنادار متغیر چارچوب کنش بر کنشگر شایسته و کنشگر شایسته بر ایجاد مزیت رقابتی پایدار در اشکال نوآوری تولیدی، فرآیندی و اداری دارد. بر مبنای نتایج تحقیق، میان عوامل چارچوب کنش یعنی رفاه ذهنی، اعطای آزادی مثبت، تسهیم دانش، رهبری تحول آفرین، برابری سازمانی و تامین قراردادهای روانشناختی با مهارت های فردی، بین فردی و مدیریتی و نیز شایستگی سازمانی کارکنان ارتباط وجود دارد. ایجاد شرایط لازم برای نقش آفرینی کارکنان و تدوین آزمون های استخدامی و استانداردهای ارزیابی عملکرد براساس مهارت ها و شایستگی های شناسایی شده در این پژوهش به مدیران هتل های ایران پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

هتل ، مزیت رقابتی پایدار ، رویکرد عاملیت گرایی ، رویکرد منبع محوری ، شایستگی کارکنان