بررسی تاثیر به کارگیری مهارت های ده گانه زندگی بر کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به تالاسمی

مقدمه: بیماری های مزمن از جمله تالاسمی تاثیر فراوانی بر عملکرد و درمجموع بر زندگی فرد، به ویژه در سنین پایین دارد. با توجه به پایین بودن کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به تالاسمی و اهمیت عملکردشان در جامعه، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر به کارگیری مهارت های زندگی بر کیفیت زندگی نوجوانان تالاسمی در اهواز در سال ۱۳۹۷ انجام شد. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، ۸۴ نوجوان مراجعه کننده به درمانگاه تالاسمی بیمارستان بقایی ۲ اهواز که مبتلا به تالاسمی ماژور بودند، شرکت داشتند. این مطالعه از سال ۱۳۹۷ تا ۱۳۹۸ انجام شد. نوجوانان به صورت تصادفی بلوکی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. هر دو گروه پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک و پرسش نامه کیفیت زندگی نوجوان کیداسکرین ۵۲ را تکمیل کردند. سپس گروه آزمون محتوای آموزشی را طی برگزاری کلاس و پرسش و پاسخ و کتابچه آموزشی برای ۶ جلسه ۲ ساعته دریافت کرد، اما افراد گروه کنترل آموزشی را دریافت نکردند. داده ها با استفاده از SPSS نسخه ۲۲ و آزمون های کای اسکوئر، t مستقل و t زوجی تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: یافته ها نشان می دهد که میانگین نمره کیفیت زندگی در دو گروه کنترل و آزمون در پیش آزمون اختلاف معنی داری ندارد (۰/۰۵کیفیت زندگی و هر یک از ابعاد کیفیت زندگی در دو گروه مداخله و کنترل معنی دار است (۰/۰۵<(P نتیجه گیری: آموزش مهارت های ده گانه زندگی می تواند تاثیر بسزایی در بهبود کیفیت زندگی نوجوانان مبتلا به تالاسمی داشته باشد و می توان آن را اقدامی موثر در این زمینه دانست.

کلیدواژه ها:

Thalassemia major ، Quality of life ، Adolescent ، مهارت های دهگانه ی زندگی ، کیفیت زندگی ، نوجوان ، تالاسمی ماژور