ارزیابی عملکرد تدریس در دانشگاههای ایران

الگوهای نظری روش های متعددی را برای ارزیابی عملکرد مدرس ارایه می دهند. سیستم های ارزیابی محلی ارزیابی تدریس را عمدتا به عهده ی دانشجویان گذاشته است. این روش کار مدرس را به طرق مختلف تعیین و تحدید می کند. با استفاده از روش نمونه گیری نظری و تحلیل و جمع آوری داده ها بر اساس نظریه ی مبتنی بر داده ها (نظریه ی زمینه ای)، این تحقیق بر آن است تاثیر روش ارزیابی بر عملکرد مدرس، برداشت مدرس از معیارهای ارزیابی و تاثیر روش ارزیابی بر زنده گی حرفه ای مدرس را مورد بررسی قرار دهد. یافته های تحقیق برای تمام طرف های ذینفع در امر ارزیابی مفید است چرا که شبکه ی مفهومی برگرفته از نظرات مدرسین کمک بسیار زیادی به بهبود روند ارزیابی عملکرد تدریس در دانشگاه های ایران می کند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی تدریس ، ارزیابی دانشجو از تدریس ، معیارهای ارزیابی ، برداشت مدرسین از معیارها