رتبه بندی ۸ کلان شهرهای ایران از لحاظ سطح توسعه AHP و طبقه بندی ۱۳۹۰

رشد و توسعه اقتصادی از دیرباز مورد توجه اقتصاددانان بوده است. اقتصاددانان عوامل مختلفی را جهت توسعه اقتصادی یک کشور بر شمردهاند. از جمله توجه به توسعه منطقهای و لزوم توزیع متناسب منابع جهت رشد همگون مناطق مختلف یک کشور می باشد. پژوهش حاضر رتبهبندی هشت کلان­شهر تهران، مشهد، اصفهان، شیراز، قم، کرج، تبریز و اهواز برای سال ۱۳۹۰ و از لحاظ پنج شاخص اقتصادی، فرهنگی و آموزشی، مسکونی و ساختمانی، بهداشتی و درمانی و تجهیزات شهری میباشد. جهت این امر از دو روشتاکسونومی عددی و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی کمک گرفته شده است.نتایج روش تاکسونومی نشان میدهد که کلانشهرهای تهران، اصفهان، تبریز، کرج، مشهد، قم، شیراز و اهواز به ترتیب از بیشترین سطح توسعه و نتایج روش تحلیل سلسله مراتبی حاکی از آن است که کلانشهرهای تهران، اصفهان، کرج، مشهد، تبریز، شیراز، قم و اهواز به ترتیب از سطح توسعه بالاتری برخوردار میباشند. همچنین در تمامی شاخصها کلانشهر تهران از بالاترین رتبه برخوردار بوده است. با توجه به شاخصهای اقتصادی، کلان شهر قم؛ با توجه به شاخصهای فرهنگی و آموزشی، تبریز؛ با توجه به شاخصهای مسکونی و ساختمانی، اهواز؛ با توجه به شاخصهای بهداشتی و درمانی، اهواز ؛ و با توجه به شاخصهای تجهیزات شهری، کلانشهر قم از جایگاه پایینتری برخوردار بودهاند

کلیدواژه ها:

توسعه یافتگی ، کلان شهرهای ایران ، تاکسونومی عددی ، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی