پیش بینی سلامت روان براساس اجتناب تجربی و شفقت به خود

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی سلامت روان براساس اجتناب تجربی و شفقت به خود انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تمامی دبیران شهر کرمانشاه در سال تحصیلی ۰۱-۱۴۰۰ بود که با روش نمونه گیری دردسترس ۱۱۸ نفر انتخاب گردید. ابزار گردآوری اطلاعات مقیاس سلامت روان (GHQ-۱۲)، مقیاس پذیرش و عمل (AAQ-۲) و مقیاس شفقت به خود (SCS) بود. در تحلیل داده ها از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه همزمان با نرم افزار SPSS-۲۵ استفاده گردید. یافته ها نشان دادکه اجتناب تجربی با سلامت روان رابطه منفی و شفقت به خود با سلامت روان رابطه مثبت دارند(۰۱/۰>P). نتایج رگرسیون آشکار نمود که اجتناب تجربی و شفقت به خود روی هم ۶۱ درصد از واریانس سلامت روان را پیش بینی نمودند. با توجه به نتایج این پژوهش می توان گفت با کاهش اجتناب تجربی و افزایش شفقت به خود، سطح سلامت روان در دبیران افزایش خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

سلامت روان ، اجتناب تجربی ، شفقت به خود