واکاوی معنای تربیت بر اساس خوانش شهید مطهری از نظریه فطرت
محل انتشار: دوفصلنامه تربیت اسلامی، دوره: 18، شماره: 46
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 93
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ISED-18-46_005
تاریخ نمایه سازی: 19 دی 1402
چکیده مقاله:
مفهوم فطرت عنصر محوری اندیشه انسانشناسانه بسیاری از اندیشمندان علوم اسلامی است. معانی اتخاذ شده از این مفهوم اما بر خلاف لفظ آن، متعدد بوده و موجب اختلافاتی در تبیین و نتایج حاصل از آن در سایر حوزههای علوم انسانی شده است. در میان اندیشمندان، شهید مطهری فطرت را «ام المعارف» قرآن و اندیشه اسلامی دانسته و آن را محور اندیشه خود قرار داده است. لذا پرداختن به تربیت در اندیشه شهید مطهری، متوقف بر پرداختن به نظریه فطرت در دیدگاه ایشان است. این پژوهش با هدف تحلیل معنای تربیت بر اساس خوانش شهید مطهری از نظریه فطرت انجام شده است. برای این منظور از روش تحلیل محتوی استفاده شده و تمامی آثار مکتوب در دسترس ایشان مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که دو معنا از فطرت در اندیشه ایشان قابل استنباط است، یکی فطرت به مثابه نحوه خلقت انسان و دیگری به مثابه بعد انسانی انسان. هر یک از این تعابیر فطرت، دلالتهای تربیتی گوناگونی را موجب میشود. در نتیجه، معنای تربیت در اندیشه ایشان را میتوان در تبیین مضامینی چون اصلاح، شکوفایی، هدایت، تکامل و رشد پیجویی کرد.
نویسندگان
شهرام رامشت
دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت در گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
میثم صداقت زاده
دکترای تخصصی، استادیار، مدیر گروه فرهنگ و تربیت دانشگاه امام صادق، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :