تعیین رخساره های دیاژنزی براساس نگارهای پتروفیزیکی در مخزن ناهمگن سروک در یکی از میادین نفتی ایران

در این مطالعه فرایندهای دیاژنزی موثر بر کیفیت مخزن سروک در یکی از میادین فروبار دزفول از دیدگاه پتروگرافی و پتروفیزیکی مورد بررسی قرار گرفت. پس از بررسی مقاطع نازک تهیه شده از مغزه ها و خرده های حفاری و استخراج نگارهای مربوط به پدیده های دیاژنزی، مشخص گردید، فرایندهای دیاژنزی اصلی موثر بر مخزن سروک مشتمل بر سیمانی شدن، انحلال، دولومیتی شدن و تراکم می باشد. علاوه بر این، نگارهای پتروفیزیکی مورد مطالعه قرار گرفت و با ساخت نگار تخلخل ثانویه و نگار انحراف سرعت (VDL) تلاش گردید بخش های حاوی تخلخل های حفره ای از بخش های دیگر تشخیص داده شوند. پس از آماده سازی نگارهای مربوطه، جهت تعیین رخساره های الکتریکی دیاژنزی از نگارهای تخلخل مفید، تخلخل ثانویه، حجم کانی دولومیت و نگار انحراف سرعت استفاده گردید. بر این اساس، تعداد هشت رخساره دیاژنزی با استفاده از روش خوشه بندی تفکیکی گرافیکی (MRGC) تشخیص داده شد. این مطالعه نشان داد، دولومیتی شدن در برخی ناحیه ها و رخساره ها اثر سازنده (مثل رخساره ۱) و در برخی دیگر اثر مخرب (مثل رخساره ۲) بر روی کیفیت مخزنی داشته است. همچنین تخلخل ثانویه باعث گسترش رخساره های با کیفیت مخزنی بهتر شده است (مثل رخساره ۶). عدم گسترش انحلال و دولومیتی شدن منجر به کاهش کیفیت مخزنی در برخی رخساره ها شده است (مثل رخساره های ۳، ۴ و ۵). بخش های با تخلخل کم، حاوی آثار تراکم (استیلولیت ها و رگه های انحلالی) بیشتری می باشد. براساس این مطالعه می توان با ساخت رخساره الکتریکی دیاژنزی فرایندهای مختلف دیاژنزی را طبقه بندی و گروهای سنگی با تاثیر مشابه دیاژنزی را ازهم تفکیک نمود.

کلیدواژه ها:

سازند سروک ، دولومیت ، انحلال ، رخساره الکتریکی ، دیاژنز