نقش شیوه های فرزندپروری والدین در عشق به تحصیل و یادگیری دانش آموزان

عشق به یادگیری نگرشی نیرومند است که همه معلمان دوست دارند در دانشآموزان ببیند و والدین نیز در تلاش هستند آن را در فرزند خویش تقویت کنند هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین شیوه های فرزندپروری و عشق به یادگیری با میانجی امید به تحصیل بود. نمونه ای شامل ۳۱۷ نفر والدین و دانش آموز (۱۶۶ دختر و ۱۵۱ پسر)، مقطع ابتدایی زنجان به پرسشنامه عشق به یادگیری مک فارلن (۲۰۰۳) و سبک های فرزندپروری بامریند پاسخ دادند. نتایج حاصل از ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین شیوه های فرزندپروری، آزاد گذاری و استبدادی با عشق به یادگیری و تحصیل وجود ندارد. و بین شیوه اقتدار منطقی با عشق به یادگیری و تحصیل رابطه مستقیم معنی دار وجود دارد. در نهایت نتایج حاصل از تحلیل مسیر نشان داد که هر چند کل مدل از برازش نسبی برخودار بود و ضرایب همبستگی از شیوه های فرزندپروری به سوی عشق به یادگیری معنی دار بود، اما به طور معمول والدین داری سبک های فرزندپروری بسیار سخت گیر و آسان گیر نمی توانند دانش آموزان تربیت کنند که عشق به یادگیری زیادی داشته باشند اما دانش آموزان دارا والدین منطقی میزان عشق به یادگیری بیشتری دارند پیشنهاد میشود، والدین بیشتر سبک اقتدار منطقی را به کار ببرند و با ایجاد شرایط مناسب همچون بکارگیری مشوق های مادی و معنوی و استفاده از برنامه های متنوع زمینه عشق دانشآموزان به مدرسه و یادگیری را فراهم کنند.

کلیدواژه ها:

عشق به یادگیری ، شیوه های فرزندپروری ، امید به تحصیل.