پیش بینی استرس مادران بر اساس فرزندپروری ذهن آگاهانه و کیفیت رابطه ی کودک-والد

پژوهش حاضر با هدف، پیش بینی استرس مادران بر اساس فرزندپروری ذهن آگاهانه و کیفیت رابطه ی کودک-والد می باشد. طرح پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مادران کودکان پیش دبستانی و ابتدایی شهر بستک در سال ۱۴۰۱ شامل ۱۵۳ نفر بود. حجم نمونه با توجه به تعداد متغیرهای پژوهش و جامعه آماری از طریق جدول نمونه گیری مورگان و کرجسی ۱۱۰ نفر انتخاب شد. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه هوشیاری والدین (MIPQ)، مقیاس رابطه کودک-والد (CPRS) و پرسشنامه استرس والدین (PSI) بود. نتایج حاکی از پیش بینی معنادار استرس مادران کودکان پیش دبستانی و ابتدایی شهر بستک در سال ۱۴۰۱ بر اساس فرزندپروری ذهن آگاهانه و کیفیت رابطه کودک-والد است (۰۵/۰>P). همچنین اساس ابعاد فرزندپروری ذهن آگاهانه (آموزش ذهنی با ضریب ۷۳۳/۰-، حضور در کنار کودک با ضریب ۳۴۳/۰-) و ابعاد کیفیت رابطه ی کودک-والد (تعارض با ضریب ۶۹۳/۰، روابط مثبت با ضریب ۵۹۴/۰-، وابستگی با ضریب ۸۰۷/۰) پیش بینی کننده استرس مادران بوده است (۰۵/۰>P). بر اساس یافته های پژوهش می توان گفت که استرس مادران می تواند تحت تاثیر مشکلات رفتاری کودکان و فرزندپروری او قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

استرس مادران ، فرزندپروری ذهن آگاهانه ، رابطه ی کودک-والد ، ذهن آگاهی.