برنامه ریزی در آموزش

برنامه ریزی آموزشی و سیاست گذاری آموزشی ، اموری کاملا مرتبط با یک دیگرند. در واقع برنامه ریزی ، فرایندی گوناگون، از تحلیل وضع موجود و ایجاد و ارزیابی گزینه های سیاستی تا تنظیم و نظارت بر اجرای سیاست را که همگی به تعریف یک سیاست جدید می انجامد، را دربرمی گیرد. به عقیده نگارندگان در این فرایند افراد مختلفی دخالت دارند و اگر منافع آنها مورد توجه و ارزیابی قرار نگیرد، احتمال هر نوع شکستی برای برنامه یا سیاست وجود دارد. آنها در کتاب حاضر یک الگوی کلی از سیاست گذاری آموزشی را معرفی می کنند و با بهره گیری از مطالعات تحلیلی ، انتقادی و چگونگی کاربرد آن را توضیح می دهند. این مطالعات در خصوص چهار کشور پرو، اردن، تایلند، و بورکنیافاسو انجام شده است .برنامه ریزی عقلانی موجب رشد انسان می شود، در این دیدگاه اعتقاد بر این است که حتی کوشش های برنامه ریز که منجر به هیچ عملی نشود نیز موجب رشد انسان خواهد شد.در نظریه انتقادی در مورد چگونگی انجام کار پاسخ درستی ارائه نشده است ، نظریه پردازان این دیدگاه بر رهیافت های مبتنی بر علوم. فناوری در برنامه ریزی بدبین هستند. پیشنهاد این دیدکاه ”عمل سیاسی ” است . عمل سیاسی در قلمرو برنامه ریزی بدون چارچوب نظری و روششناسی موجب اثرات متناقض می گردد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی _آموزش-پژوهش