واکنش توق به کاربرد دزهای کاهش یافته علف کش ایمازتاپیر در مراحل مختلف رشد سویا

به منظور بررسی تاثیر کاربرد دزهای کاهش یافته علف کش ایمازتاپیر در مراحل مختلف رشد سویا بر علف هرز توق، آزمایشی در سال ۱۳۸۸در ماهدشت کرج به اجرا در آمد. فاکتورهای آزمایش شامل دز علف کش ایمازتاپیر در پنج سطح (۰، ۲۵، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ گرم ماده موثره در هکتار) و زمان کاربرد در سه مرحله (دو، سه و چهار برگی سویا) مورد ارزیابی قرار گرفتند. چهار هفته پس از سمپاشی به منظور بررسی وزن خشک ، ارتفاع و تعداد شاخه فرعی توق، نمونه برداری صورت گرفت . نتایج حاصل از برازش دادهها به معادله لجستیک نشان داد که کاربرد ایمازتاپیر در مرحله دو برگی سویا بیشترین تاثیر را در کاهش وزن خشک ، ارتفاع و تعداد شاخه فرعی توق دارد. بطوری که کاربرد ایمازتاپیر در مرحله دو برگی سویا به میزان ۸۹/۹ گرم ماده موثره، وزن خشک توق را به میزان ۵۰% کاهش داد. همین کاهش در مراحل سه و چهار برگی با کاربرد میزانهای ۸۴/۴۲ و ۶۷/۶۱ گرم بدست آمد. بطورکلی نتایج نشان داد که تفاوت چندانی در کنترل توق با کاربرد دزهای ۷۵و۱۰۰ گرم ماده موثره وجود ندارد و کاربرد دز کاهش یافته ۷۵ گرم در مرحله دو برگی سویا، توانست بخوبی توق را کنترل کند.

کلیدواژه ها:

دز کاهش یافته ، واکنش به دز ، وزن خشک