ارزیابی کارآئی علف کش های رایج برنج (Oryza sativa)در شرایط آبیاری تناوبی

همه علف کش های ثبت شده برنج در ایران در شرایط غرقاب بررسی و ثبت شدهاند (به استثنای پروپانیل ). امروزه کمبود آب و عدم امکان حفظ غرقاب مداوم یک واقعیت اجتنابناپذیر در زراعت برنج در شمال کشور است . به منظور بررسی کارآیی برخی علف کش ها در شرایط آبیاری تناوبی و غیر غرقاب در کنترل علف های هرز برنج پژوهشی در سال ۱۳۸۸ با علف کشهای بوتاکلر، پرتیلاکلر، اگزادیارژیل ، پندیمتالین ، مولینیت ، تیوبنکارب، کلودینافوپپروپارژیل ، فنوکساپروپ، توفوردی، پروپانیل و بنتازون در موسسه ی تحقیقات برنج کشور انجام شد. این تحقیق در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی و با چهار تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد که همه تیمارها سبب افزایش معنی دار عملکرد دانه نسبت به تیمار آلوده به علف هرز شدند. تیمار ”پرتیلاکلر + پرتیلاکلر” با عملکرد ۳۴۷۱ کیلوگرم شلتوک در هکتار دارای بیشترین عملکرد و تیمار ”اکسادیارژیل +مخلوط ستاف و تاپیک ” با ۲۸۵۰ کیلوگرم در هکتار دارای کمترین عملکرد دانه بودند. دیگر تیمارهای علف کشی دارای عملکرد حد واسط این دو تیمار بودند. اگر چه تیمار ”تیوبنکارب + مخلوط بنتازون و پروپانیل ” دارای بهترین کارآیی در کاهش زیست تودهی علف های هرز بود، اما این تیمار دارای بیشترین عملکرد شلتوک نبود. به نظر می رسد اختلالات فیزیولوژیک و گیاهسوزی ناشی از این تیمار بر روی برنج ، علی رغم کنترل بهتر علف هایهرز مانع از تولید حداکثر عملکرد این تیمار گردید.

کلیدواژه ها:

آبیاری تناوبی ، گیاهسوزی ، کنترل علف های هرز ، شلتوک