ارزیابی شاخص های مختلف تنوع، یکنواختی و تشابه جوامع علفهای هرز در مزارع چغندرقند

اکوسیستم های طبیعی معمولا~ در سه سطح اکوسیستم ، گونه و تنوع ژنتیکی مورد مطالعه قرار می گیرد. در حقیقت تنوع نظام های کشاورزی حاصل اثرات متقابل تنوع گونه ای، ژنتیکی و روش های مدیریتی است . در این تحقیق ، شاخص تشابه جاکارد، سورنسون، اشتین هاوس(چکانوسکی ) شاخص تنوع شانون-وینر، مکنتاش، مارگالوف، شاخص چیرگی سیمپسون و شاخص یکنواختی جوامع علفهای هرز در مزارع عمده تولیدکننده چغندرقند در استان خراسان محاسبه گردید. بررسی تنوع گونه ای شهرستان های مختلف نشان داد که چناران و خواف به ترتیب بیشترین (۲۷ گونه ) و کمترین (۵ گونه ) غنای گونه ای را دارا بودند. بررسی نتایج مربوط به جدول تشابه سورنسون و اشتین هاوس نشان داد که چناران و قوچان بیشترین میزان تشابه (معادل ۹/۰درصد) را از نظر تنوع گونه ای دارا بودند و شهرستان های قوچان و خواف کمترین تشابه (معادل ۲/۰درصد) را نشان دادند.

کلیدواژه ها:

شاخص تشابه ، شاخص تنوع ، چیرگی ، یکنواختی .