بررسی ترکیب و تنوع گونه ای علف های هرز مزارع گندم (Triticum aestivum) آبی خراسان جنوبی

وجود علف های هرز در مزارع گندم، یکی از مهم ترین مشکلات تولید این محصول در ایران و استان خراسان جنوبی به شمار می رود. به منظور شناسایی ساختار جوامع و ارزیابی ترکیب و تنوع گونه ای علف های هرز مزارع گندم آبی استان خراسان جنوبی ، ۲۴۰ مزرعه در ۸ شهرستان این استان بررسی شد. در مجموع ۵۶ گونه علف هرز از ۱۶ خانوادهی گیاهی در مزارع گندم شناسایی شد. خانوادههای گندمیان (Poaceae)،کاسنی (Asteraceae)، شب بو (Brassicaceae) و چغندر (Chenopodiaceae) به ترتیب با ۱۵ (۷۹/۲۶%)، ۹ (۷/۱۶%)، ۶ (۷۱/۱۰%) و ۶ گونه (۷۱/۱۰%) بیشترین تعداد گونه های علف هرز مزارع گندم را تشکیل دادند. در خانواده گندمیان مهم ترین گونه ها شامل جوهرز ( Hordeum(glucum، جودره (Hordeum spontaneum)، جو موشک (Hordeum murinum) و دانه قناری (Phalaris minor) و درخانواده کاسنی ، بومادران (Achillea biberstenii)، تلخه (Acroptilon repense)، (Artemisia oherba) و در خانواده شب بو، ازمک (Cardaria draba)،شب بوی صحرایی (Malcolmia affricana)، خاکشیر (Descurainia sophia) و در خانواده چغندر، سلمه (Chenopodium album)، شور(Salsola kali) و اسفناج باغی (Atriplex patula) بودند. گونه های غالب علف هایهرز در مزارع به ترتیب عبارتند بودند از: خارشتر ( Alhagi(pseudalhagi ، سلمه (Chenopodium album) و بومادران.

کلیدواژه ها:

علف هرز ، گندم ، گونه غالب