عدالت فضایی و نقش آن در توسعه و کیفیت زندگی در شهرها

در زمینه ی رشد و توسعه ی ساختاری کارکردی شهرها دیدگاه های گوناگونی ارائه شده که این مساله بیانگر گستردگی و پیچیدگی شهر و مسائل مرتبط با آن است و این امر نشان دهنده ی ویژگی پویایی شهر است. یکی از اهداف مهم این نظریهها رسیدن به عدالت فضایی است. با این حال تاکنون تعریف واحدی از مفهوم عدالت فضایی در شهرسازی ارایه نشده است. این موضوع نشان دهنده وابستگی این مفهوم به شرایط اجتماعی، سیاسی و جهان بینی هر جامعه است. هدف اصلی این تحقیق کشف یک صورت بندی از مفهوم عدالت فضایی بر اساس آرای متفکران در شهرسازی بوده و از سوی دیگر به دنبال نقش آن در روند توسعه شهری است. در این پژوهش در بخش تبیینی از روش استدلال منطقی و در بخش ارزیابی از روش توصیفی-تحلیلی بهره گرفته شده است. همچنین از شیوه های اسنادی و کتابخانه ای برای جمع آوری داده های پژوهش استفاده شده است. از بررسی مبانی نظری چنین استدلال می شود تعادل فضایی شاخص مهم و اساسی ای است که به نقش آن در کیفیت زندگی کمتر توجه می شود و همبستگی میان عدالت فضایی و توسعه شهری وجود ندارد یا در کمترین میزان است.

کلیدواژه ها:

عدالت فضایی ، کیفیت زندگی شهری ، توسعه شهروندی ، کارایی ، خدمات عمومی شهری