ارزیابی شاخص تسهیلات پیاده روی از شاخصهای نوشهرگرایی در منطقه ۱۱ مشهد

پژوهش حاضر به معرفی تسهیلات پیاده روی به عنوان یکی از شاخص های نوشهرگرایی پرداخته است و سپس وضعیت منطقه ۱۱ مشهد به لحاظ این شاخص بررسی شده است. هدف کلی این پژوهش، معرفی شاخص ها و معیارهای موثر در ارتقای سطح تسهیلات پیاده روی در سطح منطقه ۱۱ شهر مشهد با تاکید بر نوشهرگرایی و در چارچوب اهداف توسعه پایدار شهری است. برای این منظور با استفاده از روش توصیفی – تحلیلی، ابتدا شاخص های پیاده روی از روش کتابخانه ای تعیین شده اند و سپس وضعیت هریک از این شاخص ها با استفاده از برداشت میدانی و لایه های اطلاعات مکانی (GIS) مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته اند. نتایج ارزیابی بیانگر آن است که از مجموع ۷ شاخص تسهیلات پیاده روی در منطقه ۱۱ تنها یک شاخص دارای وضعیت مطلوب است که این امر نشان دهنده ی آن است که این منطقه براساس این شاخص، وضعیت مطلوبی ندارد. از پیشنهادات به دست آمده از نتایج و بررسی های انجام شده می توان به توجه به مبلمان شهری و فراهم آوردن فضاهایی برای مکث، استراحت و نشستن در منطقه ۱۱ و همچنین ایجاد تسهیلات لازم برای حرکت معلولان در منطقه اشاره کرد. زیرا فراهم آوردن تسهیلات بیشتر پیاده روی می تواند باعث کاهش سفر با خودرو شود و در نتیجه باعث حفظ انرژی و بهبود کیفیت هوا و همچنین بهبود وضعیت سلامت عمومی گردد.

کلیدواژه ها:

تسهیلات پیاده روی ، توسعه پایدار ، نوشهرگرایی