تحلیل اثرات مداخلات کالبدی بازآفرینی شهری بر وقوع جرائم سرقت (مطالعه موردی: محله آبکوه شهر مشهد)

بازآفرینی بافت های فرسوده شهری موجب بازتولید این فضاها شده که ضمن احیای بافت و کالبد، تغییرات کارکردی را بدنبال دارند که این مسئله می تواند بر ارتقای امنیت محله منجر شود. از این رو پژوهش حاضر اثرات مداخلات کالبدی را بر وقوع جرائم سرقت در محله آبکوه شهرمشهد مورد بررسی قرار داده است. برای این منظور ضمن بهره گیری از روش های کمی و کیفی از طریق تکمیل پرسشنامه با حجم نمونه ۲۶۷ نفر و مصاحبه و نیز بررسی الگوهای فضایی-زمانی جرائم، اثرات بازآفرینی شهری بر وقوع جرائم سرقت مورد سنجش قرار گرفت. نتایج بدست آمده نشان می دهد که متغیرهای نفوذپذیری و دسترسی (۲۶۴/۰)، کیفیت ابنیه (۱۸۷/۰) و آلودگی نور (۱۶۹/۰) بیشترین تاثیر را بر وقوع جرائم سرقت دارند. بررسی ها نشان داد که ۲۰درصد سرقت ها در بافت شطرنجی محله و ۸۰ درصد جرائم در بخش هایی که مداخلات کالبدی انجام گرفته، به وقوع پیوسته است. همچنین نتایج پژوهش حاکی از آن است که مداخلات کالبدی و تملک اراضی توسط شهرداری، فضاهای بی دفاع را در محله افزایش داده و موجب خروج اجباری ۲۴۵۸ نفر ساکنین از محله (طی سال های ۹۵-۹۰) شده که در اثر حضور غریبه ها و نبود نظارت اجتماعی بر فضا میزان وقوع جرائم سرقت در این محله افزایش یافته است.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، مداخلات کالبدی ، بازآفرینی شهری ، جرائم سرقت ، محله آبکوه مشهد