بررسی رابطه هوش سازمانی بر بی تفاوتی سازمانی (مطالعه موردی: کارکنان شهرداری های غرب استان مازندران)

هدف اصلی این تحقیق بررسی رابطه هوش سازمانی بر بی تفاوتی سازمانی کارکنان شهرداری های غرب استان مازندران می باشد. روش تحقیق در این مطالعه توصیفی از نوع پیمایشی بوده و جامعه آماری کارکنان واحدهای مذکور بوده که به کمک جدول مورگان و از روش نمونه گیری تصادفی ساده با تخصیص متناسب ۲۹۹ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، شامل پرسش نامه سنجش هوش سازمانی آلبرخت (۲۰۰۲) با پایایی ۰/۹۶۵، و همچنین پرسش نامه سنجش بی تفاوتی سازمانی دانایی فر و همکاران (۱۳۸۹) با پایایی ۰/۹۴۳ می باشد. همچنین برای سنجش روایی پرسش نامه ها از تحلیل عاملی تاییدی با نرم افزار Smart PLS استفاده شده است. روش تجزیه و تحلیل داده ها، با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی(شامل: آزمون کولموگروف- اسمیرنف، آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن) به کمک نرم افزار SPSS انجام شد. یافته های تحقیق حاکی از ایناست که بین هوش سازمانی بر مولفه های آن با بی تفاوتی سازمانی کارکنان شهرداری های غرب استان مازندران رابطه معناداری وجود دارد. از آنجایی که هوش سازمانی، استعداد و ظرفیت یک سازمان را در حرکت بخشیدن به توانایی ذهنی سازمان و تمرکز این توانایی در جهت رسیدن به رسالت سازمانی تحقق می بخشد لذا ارتقای هوش سازمانی موجب کاهش بی تفاوتی سازمانی می گردد.

کلیدواژه ها:

هوش سازمانی ، بی تفاوتی سازمانی ، شهرداری های غرب استان مازندران