بررسی ارتباط بین استرس های شغلی و رضایت مندی شغلی کارکنان (مطالعه موردی: کارکنان سازمان عمران شهرداری شیراز)

استرس نوعی فرسودگی جسمی و یا روان شناختی است که بر اثر مشکلات واقعی و یا خیالی بوجود می آید. استرس باعث به هم خوردن تعادل رواشناختی شده و پیامدهای مختلفی دارد. پیامدهای استرس شغلی منجر به نارضایتی شغلی و رها کردن حرفه و تخصص است. این تحقیق درصدد یافتن میزان رضایت از شغل و رابطه آن با استرس های شغلی در گروهی از کارکنان سازمان عمران است. روش: این تحقیق از نوع مطالعات توصیفی- مقطعی است و جامعه مورد مطالعه در این تحقیق کلیه کارکنان میباشند. نمونه مورد مطالعه در این تحقیق عبارتند از ۱۴۶ نفر از کارکنان که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه سنجش استرس کارکنان،پرسشنامه سنجش تنیدگی شغلی اسپیو و پرسشنامه رضایت شغلی کارکنان بود. نتایج: نتایج تحلیل واریانس بین استرس کار و خانواده و تنیدگی کلی نشان داد بین این دو رابطه وجود دارد و این ارتباط معنی دار میباشد، همچنین رضایت از کار و تنیدگی ارتباط معنی داری نداشتند، بین استرس خانواده و تنیدگی کلی تحلیل واریانس انجام و در نتیجه مشخص شد که ارتباط بین این دو معنی دار بوده است، همچنین ارتباط بین تنیدگی کلی، استرس ناشی از کار و رضایت از مسوول معنی دار بوده است. نتیجه گیری: بطور کلی در بررسی نتایج بین عوامل مختلف مشاهده میشود که بین استرس با رضایت از کار،رضایت از مسئول و رضایت از حقوق و مزایا ارتباط معنی دار وجود داشته است. این نتایج در مطالعات دیگر نیز مورد تائید قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، رضایتمندی شغلی ، سازمان عمران ، شهرداری شیراز