کاربرد کنترل کننده لیاپانوف بهینه سازی شده در کنترل ارتعاشات سازه های مرتعش

یکی از روشهای کنترل نیمه فعال سازهها استفاده از میراگرهای مغناطیسی است. قابلیت کنترل نیروی اعمال شده توسط میراگر به سازه با استفاده از تغییر در جریان الکتریسیته ورودی، تولید شده در یک منبع انرژی محدود همانند یک باطری سبب شده است تا اینمیراگر به نحو موثری در کاهش ارتعاشات نامطلوب سازهها بکار رود. استراتژی کنترل یکی از عوامل بسیار مهم در کارآمدی میراگر مغناطیسی است زیرا مقدار جریان الکتریسیته ورودی به میراگر در زمان ارتعاش سازه به استراتژی کنترلی بکار گرفته شده وابسته است. از جمله این استراتژیها، استراتژی کنترل کننده لیاپانوف است. ماتریس بکار گرفته شده در معادله لیاپانوف، یک ماتریس معینمثبت متقارن است که معمولا به صورت قطری با درایههای مثبت در نظر گرفته میشود. از آنجا که معیار مشخصی جهت انتخاب درایههای این ماتریس وجود ندارد در تحقیق حاضر به ارائه روشی به منظور تعیین درایههای ماتریس مذکور پرداخته میشود تا از حداکثر قابلیت کنترل کننده لیاپانوف استفاده شود. جهت ارزیابی روش ارائه شده، از این روش جهت کنترل ارتعاشات یک سازه 3طبقه با استفاده از میراگر مغناطیسی استفاده شده است. نتایج حاصل از محاسبات عددی انجام شده، سودمندی استراتژی ارائه شده را نسبت به استراتژهای غیر فعال ثابت مینماید.

کلیدواژه ها:

کنترل نیمه فعال ، میراگر مغناطیسی ، لیاپانوف ، رقابت استعماری