بررسی راهبردهای تدریس نوین در آموزش علوم مقطع ابتدایی

پژوهش حاضربا هدف راهبردهای تدریس موثردر آموزش علوم ابتدایی انجام یافت . روش پژوهش از نوع کتابخانه ای - مطالعاتی بود. این پژوهش نشان داد که برنامه درسی علوم مدارس ابتدایی باید بطوری تهیه وتنظیم شودکه هدفهای علم آموزی در آن مد نظر قرار گیرد و در تدریس علوم ابتدایی نباید فقط به کتاب بسنده کرد چرا که بخش قابل توجه آن به کار های آزمایشگاهی ، تجربی و عملی است . به همین منظور برای تدریس موثردردرس علوم ابتدایی بایستی دانش آموزان را فعال کرد چراکه هرقدر فراگیران در جریان یادگیری فعال باشند عملکرد آنان بهترخواهد بود. یافته های این پژوهش حاکی از آن است که باید معلمان از روشها و یا تلفیقی از روش های نوین تدریس علوم، ابزارهای کمک آموزشی وغیره، برای تدریس موثر علوم ابتدایی بهره ببرند و نباید در جریان تدریس علوم ابتدایی متکلم الوحده شد و بجای تدریس سنتی ومتکلم الوحده باید از تدریس چهره به چهره و روشهای نوین تدریس استفاده کرد. همچنین باید از طریق فرصت پرسش و پاسخ ، فرضیه سازی ، ایفای نقش دادن به دانش آموزان آنان را درجریان یادگیری مشارکت داده تا اینکه تدریس موثر و گیرای آن در بین دانش آموزان ابتدایی عمیق ترو بلند مدت باشد. راهبردهای که در این مقاله مورد بررسی قرار می گیرند، زیر مجموعه ی روش های نوین و فعال قرار دارند. نتیجه این پژوهش موید آن است که بین چهار مقوله یعنی روش فعال، روش سنتی ، پیشرفت تحصیلی و خلاقیت رابطه تاثیرگزار و معنا داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

تدریس ، روشهاو فنون ، آموزش و یادگیری ، علوم ابتدایی