رابطه هوش معنوی و خودکارامدی با رضایت از زندگی در دانشجویان

پژوهش حاضر با موضوع رابطه هوش معنوی و خودکارامدی با رضایت از زندگی در دانشجویان صورت پذیرفت . روش این تحقیق از نظر هدف،بنیادی است ؛ از نظر شیوه گردآوری داده هاتوصیفی از نوع همبستگی است . جامعه آماری این پژوهش دانشجویان شهر قم می باشند که تعدادشان ۴۵۷۵۶ نفر می باشد که با فرمول کوکران ۳۸۰ نفر به عنوان نمونه در نظر گرفته ایم روش نمونه گیری تصادفی در نظر گرفته شده است . در این پژوهش از پرسشنامه برای گردآوری دادهها استفاده شده است . جهت سنجش رضایت از زندگی از پرسشنامه ۴۸ سوالی رضایت از زندگی توسط داینر، ایمونز، لارسن و گریفین در سال ۱۹۸۵ ؛ همچنین جهت سنجش خودکارآمدی از پرسشنامه ۲۵ سوالی بندورا(۲۰۰۰)، همچنین جهت سنجش هوش معنوی از پر سشنامه ۲۴ سوالی کینگ (۲۰۰۴) استفاده شده است . روش تجزیه و تحلیل دادهها در این پژوهش ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیری با استفاده از نرم افزار SPSSبود. نتایج نشان داد بین رضایت از زندگی با هوش معنوی و خودکارآمدی در سطح معناداری ۰۱,۰ رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.