شناسایی ومقایسه تطبیقی پسماندهای ویژه صنعتی با کاربرد روشهای UNEP,RCRA و فهرست مدون ایران (مطالعه موردی یک مجتمع پتروشیمی در غرب ایران)
محل انتشار: مجله انسان و محیط زیست، دوره: 12، شماره: 4
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 81
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SRBAU-12-4_005
تاریخ نمایه سازی: 10 دی 1402
چکیده مقاله:
صنعت پتروشیمی یکی از مهمترین پایههای تولیدی و از شاخصهای توسعهیافتگی درکشور بوده اما از انجا که هر فرایند تولیدی در صنعت مستلزم رهاسازی مقادیری مواد زاید و پسماندهای غیرقابل مصرف است، غالبا موجب تولید پسماندهای متنوعی شده و باعث تاثیر سو برمحیطزیست میشوند.یکیاز شیوههای بسیار مناسب برای ایجاد تعامل و پیوند بین صنعت پتروشیمی و محیطزیست و کاهش اثرات سوء فعالیتهای این صنعت در محیطزیستشناسایی و مدیریت منسجم پسماندهای این بخش صنعتی جهت کاهش مشکلات محیط زیستی ناشی از تولید آنها و جلوگیری از اتلاف مواد با ارزش و قابل استفاده ناشی از فرایند تولید است. این مطالعه با هدف شناسایی و مقایسه تطبیقی پسماندهای ویژه یک مجتمع پتروشیمی در غرب ایران با هدف آمارگیری در چهارچوب مدیریت صحیح پسماندها و کاهش مخاطرات محیط زیستی ناشی از تولید آنها انجام شده است. پس از شناخت و بررسی فرایند تولید، نقاط تولید، نوع و حجم پسماندهای تولیدی و تناوب تخلیه آنها شناسایی شد و براساس روشهای ارایه شده بینالمللی( RCRA، UNEP) و فهرست مدون کشوری پسماندها گروهبندی شده و شناسههای مخصوص به هر ماده اختصاص داده شد. در این واحد صنعتی ۴۲ چشمه تولید وجود دارد که منجر به تولید سالیانه ۳۵۳ تن پسماند میشود. بررسی دوره تولید نشان داد %۶/۶۵ پسماندها به طور دایم و %۳/۳۴ به طور موقت تولید میشود. مهمترین پسماند تولید شده روغنهای صنعتی و زاید میباشد، این مواد دارای خصوصیات سمیت، اشتعالزایی و واکنشپذیری هستند، بنابراین نیاز به رعایت نکات ایمنی در مدیریت آنها است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پریسا احمدی
دانش آموخته کارشناسی ارشد علوم محیط زیست، دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران (مسئول مکاتبات)
نعمت اله جعفرزاده حقیقی فرد
مرکز تحقیقات فن آوری های زیست محیطی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
لعبت تقوی
دانشکده محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران.
مهدی احمدی مقدم
مرکز تحقیقات فن آوری های زیست محیطی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران. گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :