مطالعه انتقادی الزام دولت ها به رعایت آزادی انجمن های کارگری و کارفرمایی

سازمان بین المللی کار از سال ۱۹۴۸ اقداماتی در راستای ترویج و حفاظت از آزادی انجمن و الزام دولت ها به رعایت آن انجام داده است؛ اما برخی از این اقدامات همواره با مخالفت دولت ها مواجه شده است. هدف این مقاله، نقد رویکرد و مبانی سازمان بین المللی کار در الزام دولت ها به رعایت آزادی انجمن است. سازمان بین المللی کار مبتنی بر دکترین اختیارات ضمنی، اساسنامه را بر اساس اهداف و مقاصد تفسیر نمود و نهادهای نظارتی ویژه آزادی انجمن را تاسیس کرد. این اقدام سازمان بین المللی کار مخالف با کنوانسیون ۱۹۶۹ وین است. دکترین اصالت اراده باید مبنای تفسیر اساسنامه قرارگیری و از اساسنامه باید تفسیری مضیق نمود. ماهیت اصلی آزادی انجمن، حقوق بشری است که اگر از این زاویه مورد بحث و تحلیل قرار بگیرد نظم عمومی، محدودکننده قلمرو اجرایی آن در عمل خواهد بود. حقوق بین الملل عرفی هم نمی تواند مبنایی برای الزام کشورها قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آزادی انجمن ، اساسنامه سازمان بین المللی کار ، تفسیر اساسنامه ، حقوق بنیادین کار ، حقوق بشر