نیاز به بازنگری در فرمولها و مقادیر تصحیحی برای کاهش خطا در مقیاسهای بزرگی زلزله

بزرگی زلزله در توضیح واقعیت لرزه خیزی جهان و مطالعه کمیتهای دینامیکی چشمه های لرزه ای نقش ویژه ای را بازی می کند. در اکثر مطالعات زلزله شناسی از داده های بزرگی به عنوان یک راهنما برای اندازه زمینلرزه استفاده می شود و خطای موجود در تخمین بزرگی به هر عللی مستقیما روی نتایج مطالعاتی که در آن از داده های بزرگی استفاده می شود تاثیر دارد. در این مقاله کارایی فرمولها و مقادیر تصحیحی (???)B مختلف بررسی می شود. کاربردهای فرمول MsR-P ومقادیر تصحیحی جدید فاصله – عمق (نرمال شده با ممان لرزه ای) در تعیین بزرگی زلزله های منتشر شده توسطISC در طول سالهای ۱۹۷۸-۱۹۹۳ نشان می دهند که مقادیر برآورد شده برای Ms وmb در مقایسه با برآوردهای انجام شده با استفاده از فرمول پراگ ومقادیر تصحیحی گوتنبرگ- ریشتر که مورد استفاده مراکز بزرگ جهانی است‘ مستقل ازفاصله بوده و بدون خطای دستگاهی هستند. مقایسه انحراف معیارهای Ms برآورد شده با استفاده از فرمولهای Msparague وMsR-P نشان می دهد که انحراف معیار Ms بر آورد شده با فرمول MsR-P بطور پیوسته کمتر از انحراف معیار برآوردهای محاسبه شده با فرمول پراگ (Msparague ) است. همچنین انحراف معیارهای mb برآوردشده با استفاده از مقادیر تصحیحی گوتنبرگ –ریشتر کمتر است. استفاده از Ms وmb تعیین شده با استفاده از فرمول MsR-P و مقادیر تصحیحی جدید باعث کاهش تداخل در نمودار Msبرحسب mb شده و کارایی این نمودار را در تفکیک انفجارات هسته ای زیرزمینی از زلزله را افزایش می دهد . این مطالعه نشان می دهد که برای کاهش خطا درتعیین بزرگی ‘ فرمول مورد استفاده برای محاسبه بزرگی امواج سطحی (Ms) و مقادیر تصحیحی (???)B مورد استفاده برای محاسبه بزرگی امواج درونی (mb) توسط مراکز بزرگ مثل ISC وNEIC نیاز به بازنگری دارند.

کلیدواژه ها:

امواج درونی ، امواج سطحی ، بزرگی ، خطا ، مقادیر تصحیحی ، ممان لرزه ای