عوامل اجتماعی و فردی موثر بر نگرش روستاییان شهرستان مریوان در خصوص محیط زیست

زمینه و هدف: انسان در طول تاریخ، همواره در محیط زیست تصرف کرده و آن را مطابق نیاز خود تغییر داده است. حفظ محیط زیست یک تلاش ملی است که نیازمند مشارکت همه مردم می باشد. بسیاری بر این باورند که مشکلات محیط زیستی در باورهای اجتماع در این خصوص ریشه دارد. روش بررسی: تحقیق توصیفی پیمایشی حاضر باهدف سنجش تاثیر عوامل فردی و اجتماعی بر نگرش خانوارهای روستایی در خصوص محیط زیست صورت گرفت. جامعه آماری تحقیق، کلیه خانوارهای روستایی شهرستان مریوان بودند (۱۱۲۲۸N= ) که با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه ای برابر با ۲۵۰ نفر محاسبه و از طریق روش نمونه گیری چندمرحله ای تصادفی انتخاب و موردمطالعه واقع شدند. سرمایه اجتماعی، نگرش و دانش محیط زیستی از طریق شاخص سازی ترکیبی سنجیده شدند و از تحلیل رگرسیون خطی چندگانه برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که اکثریت روستاییان (۸/۹۰ درصد) دارای نگرشی مساعد و مثبت در خصوص محیط زیست هستند. دانش  ۲/۸۵ درصد از پاسخگویان در خصوص محیط زیست در سطح زیاد بود. سرمایه اجتماعی از دید اکثریت روستاییان در سطح متوسطی وجود داشت. تحلیل رگرسیونی نیز نشان داد که چهار متغیر دانش، مشارکت اجتماعی، اعتماد اجتماعی و استفاده از منابع اطلاعاتی ۴۱ درصد نگرش رستاییان در خصوص محیط زیست  را تبیین می کنند.   بحث و نتیجه گیری: نگرش افراد یکی از مباحث پایداری و حفاظت از محیط زیست است. با توجه به مساعد بودن نگرش روستاییان و بالا بودن دانش آنها پیشنهاد می گردد که مسئولان نشست های عمومی را با حضور فعالتر روستاییان برگزار کنند.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار روستایی ، محیط زیست ، نگرش ، سرمایه اجتماعی ، مریوان