ارزیابی ریسک واحدهای آمونیاک و اوره با استفاده از رویکرد ترکیبی آنتروپی شانون و WASPAS مبتنی بر منطق فازی

زمینه و هدف: پیشرفت­ و توسعه صنایع، با وجود منافع اقتصادی که برای انسان به همراه داشته است، منشا بسیاری از مخاطرات و اثرات ناسازگار بر محیط­زیست بوده است. در این میان صنعت پتروشیمی با توجه به گستردگی و حجم فعالیت­ها، توانایی بالایی در ایجاد خطر برای انسان و محیط­زیست را دارد. این مقاله با هدف ارزیابی و رتبه بندی ریسک های محیط­زیستی، ایمنی و بهداشتی ناشی از فرایند تولید آمونیاک و اوره انجام شده است. روش بررسی: به منظور ارزیابی کیفی و غربال نمودن ریسک­های شناسایی شده در مرحله پیگیری، از روش آنالیز مقدماتی خطر(PHA) استفاده شد. به این ترتیب که شدت و احتمال وقوع عوامل مخاطره آمیز با استفاده از جداول PHA محاسبه شده و سطح ریسک ها تعیین گردید. سپس جهت رتبه­بندی ریسک های نهایی، ابتدا معیارهای شدت، احتمال وقوع، احتمال کشف و گستره­ی آلودگی برای جنبه های محیط زیستی و معیارهای شدت، احتمال وقوع، احتمال کشف و میزان مواجهه برای ریسک های ایمنی و بهداشتی، با روش انتروپی شانون فازی وزن دهی شدند. در ادامه، هر یک از ریسک ها بر اساس معیارهای نامبرده و با استفاده از تکنیک واسپاس فازی الویت­بندی گردیدند. یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده، در میان ۲۴ جنبه محیط زیستی، انتشار CO۲ از برج دفع با ارزش ۷۰۲/۰ و درمیان ۳۶ ریسک ایمنی و بهداشتی، سقوط از ارتفاع با ارزش ۷۱۳/۰ بالاترین امتیاز را کسب کرده اند بحث و نتیجه گیری: با توجه به ریسک های شناسایی شده در پتروشیمی مورد مطالعه، پیشنهاداتی جهت اصلاح و کاهش ریسک های با سطح بالا ارائه شد. همچنین نتایج پژوهش نشان داد که استفاده از تکنیک تصمیم گیری چندمعیاره در محیط فازی باعث افزایش دقت مطالعه می شود و دسترسی به دانش افراد خبره را تسهیل می کند.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ریسک ، تکنیک واسپاس فازی ، آنتروپی شانون فازی ، پتروشیمی