تعالی سازمانی کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی بر اساس سبک های رهبر (عملگرا، تحول گرا، بدون رهبری)

هدف از این تحﻘیق، بررسی رابطه بین سبکهای رهبری و تعالی سازمانی در دانشکده های سما تهران است که با نمونه آماری ۱۱۷ نفری متشکل از مدیران میانی و ارشد سازمان سما و به صورت سرشماری انتخاب گردید. با توجه به هدف و نوع پژوهش، ابزار تحﻘیق، پرسشنامه چندعاملی رهبری و پرسش نامه تعالی سازمانی مدل EFQM بودند. میزان پایایی پرسش نامه سبک رهبری در این تحﻘیق در مورد روسای سازمان سما ۶۶/۰ و در مورد پرسش نامه تعالی سازمانی نیز میزان پایایی ۸۷/۰ محاسبه شد. برای توصیف و استنباط آماری دادهها در راستای فرضیه اصلی تحﻘیق، بین سبکهای رهبری با تعالی سازمان در دانشکده های سما تهران رابطه وجود دارد، از آزمون همبستگی و نیز برای تمامی فرضیههای فرعی که شامل رابطه مولفههای دو مدل (تعالی و سبک رهبری) است، از آزمون همبستگی اسپیرمن استفاده شده است. همچنین، برای تعیین سهم تاثیر هر یک از متغیرهای مستﻘل بر متغیر وابسته از روش رگرسیون خطی ساده استفاده شده است. نتایج آزمون فرضیهها نشان داده است که بین سبکهای رهبری با تعالی سازمان در دانشکده های سما تهران رابطه معناداری وجود دارد. در مورد نیمرخ سبک رهبری روسای دانشکده های سما تهران، بر اساس یافتههای تحﻘیق، سبک رهبری بدون رهبری (۸/۷۵(M=% دارای میانگین بالاتری در مﻘایسه با رهبری عملگرا (۷۴(M=% بود و سبک رهبری عملگرا دارای میانگین بالاتری نسبت به رهبری تحولگرا (۶۳(M=% بود. بنابراین، سبک غالب در دانشکده های سما تهران، سبک رهبری بدون رهبری تعیین گردید.

کلیدواژه ها:

تعالی سازمانی ، سبک رهبری ، تحولگرا ، عملگرا و بدون رهبری.