بررسی انسان شناسی نمادین مناسک و آئین های شمنی در بین اقوام ترکمن براساس دیدگاه کلیفورد گیرتز

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 112

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RICHT-4-11_012

تاریخ نمایه سازی: 9 دی 1402

چکیده مقاله:

یکی از بنیادی ترین مباحث در مطالعات دینی، مبحث ادیان ابتدایی است. پژوهش درباره ادیان ابتدایی از سده نوزدهم میلادی آغاز شد. رشته ای که مطالعه در این زمینه را عهده دار شد «انسان شناسی» و سپس «انسان شناسی دین» نام گرفت. این رشته به تدریج از مساله «خاستگاه» فراتر رفت و برای شناخت دین و ریشه های آن به مطالعه فرهنگ جوامع روی آورد و از آنجاکه نمادها مهم ترین اجزاء فرهنگ هر جامعه را تشکیل می دهند، شناخت نمادهای هر فرهنگی لازمه شناخت فرهنگ و دین آن جامعه است. این مقاله می کوشد انسان شناسی نمادین تصورات و باورهای کهن اقوام ترکمن را که در باورها و آئین های شمنی این اقوام می گنجد، مورد پژوهش قرار دهد. باورهای شمنی از اعتقادات و باورهای کهن و پیشین اقوام ترکمن است. در بین ترکمن ها آئین شمنیسم شیوه درمانی است که مبتنی بر باورهای کهن قومی همچنان روح پنداری مرسومی است که به تدریج با باورهای دینی آمیخته شده اند و نمادهایی از آئین های شمنی با آمیختگی های دینی تا به امروز به حیات خویش ادامه داده اند. هدف اصلی این پژوهش بررسی مفاهیم بنیادین نمادهایی است که از باورها، آئین ها و مناسک شمنی اقوام ترکمن که از ادیان ابتدایی آن ها نشات یافته است. پرسش های اساسی پژوهش عبارتنداز: شمن ها به عنوان بخشی از درمان گران بومی جامعه از نظام اعتقادی کهن مردم ترکمن، چه تصویری را بازتاب می دهند؟ عناصر نمادین شفابخش در آئین شمنیسم اقوام ترکمن کدام اند؟ نظام اعتقادی مردم ترکمن و خاستگاه های فرهنگی-بومی آن ها در ارتباط با باورهای شمنی چگونه تببین می شوند؟ اطلاعات و یافته ها با روش میدانی و مشاهده مستقیم مردم شناسانه مبتنی بر رویکرد قوم باستان شناسی به همراه استفاده از منابع موثق کتابخانه ای، گردآوری شده اند. یافته های اصلی پژوهش به پایه نمادها و نشانه های شمنیسم، به عنوان باورها و آئین های کهن اقوام ترکمن استوار است. پری خوان ها (پر خوان) در بین اقوام ترکمن به عنوان اصلی ترین و آخرین بازمانده شمن ها به شمار می روند. هریک از پری خوان ها لشکری از اجنه را در اختیار و فرمان خود دارند. در این پژوهش سعی خواهد شد به پرسش های اساسی مانند عناصر کلیدی نمادین در آئین شمنیسم، جایگاه شمن باوری در نظام اعتقادی ترکمن ها و خاستگاه های تاریخی-فرهنگی آئین شمنیسم در فرهنگ اقوام ترکمن پاسخ دهد.

نویسندگان

Shahpoor Ghojoghinezhad

Ph.D. Student in Anthropology, Faculty of Social Sciences, Islamic Azad University, Central Tehran Branch, Tehran, Iran.

Ali Baseri

Assistant Professor, Department of Anthropology, Faculty of Social Sciences, Islamic Azad University, Central Tehran Branch, Tehran, Iran.

Mahmood Seyed

Assistant Professor, Department of History and Archeology, Faculty of Literature and Humanities, Islamic Azad University, Central Tehran Branch, Tehran, Iran.

Vahid Rashidvash

Assistant Professor, Department of Anthropology, Faculty of Social Sciences, Islamic Azad University, Central Tehran Branch, Tehran, Iran.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • الیاده، میرچا (۱۳۷۲). رساله در تاریخ ادیان. ترجمه جلال ستاری، ...
  • الیاده، میرچا (۱۳۸۲). از جادو درمانگران تا اسلام. ترجمه مانی ...
  • الیاده، میرچا (۱۳۹۲). شمنیسم فنون کهن خلسه. ترجمه محمدکاظم مهاجری، ...
  • آیرونز، ویلیام. جی (۱۳۸۶). ترکمن های یموت، مطالعه سازمان اجتماعی ...
  • بارتولد، واسیلی ولادیمیرویچ (۱۳۶۶). ترکستان نامه. ترجمه کریم کشاورز، تهران: ...
  • بارتولد، واسیلی ولادیمیرویچ (۱۳۷۶). تاریخ ترک های آسیای میانه. ترجمه ...
  • دی مور، جری (۱۳۸۹). زندگی و اندیشه بزرگان انسان شناسی. ...
  • سومر، فاروق (۱۳۸۰). اوغوزها. ترجمه آنادردی عنصری، گنبد کاووس: انتشارات ...
  • عسکری خانقاه، اصغر؛ و کمالی، محمدشریف (۱۳۷۴). ایرانیان ترکمن. تهران: ...
  • عناصری، جابر (۱۳۶۸). مردم شناسی و روا ن شناسی هنری. ...
  • فرهمند، سبحان (۱۳۹۸). «پرخوان (شمن)»، ۳۷ ساله، مصاحبه شونده (آذرماه).. ...
  • فکوهی، ناصر (۱۳۸۶). «نگاهی بر رویکرد تفسیری کلیفورد گیرتز با ...
  • قوا (۱۳۹۸). معروف به «قوا پرخوان»، ۵۰ ساله، مصاحبه شونده ...
  • قفس اوغلو، ابراهیم (۲۰۰۵). نام ترکمن مفهوم و ماهیت آن. ...
  • گیویان، عبدالله (۱۳۸۶). «کلیفورد گیرتز و دیدگاه تفسیری او در ...
  • لوگاشووا، بی بی رابعه (۱۳۵۹). ترکمن های ایران. ترجمه سیروس ...
  • محمدی، احمدخان (۱۳۹۸). معروف به «احمد پرخوان (شمن)»، ۵۰، ساله ...
  • مرادی، منصور (۱۳۸۹). «موسیقی درمانی در ترکمن صحرا (پری خوانی)». ...
  • مقصودی، منیژه (۱۳۹۲). «فرآیند تحول آئین های درمانگری ترکمن های ...
  • مولوی، مولانا جلال الدین محمد بلخی رومی (۱۳۸۶). دیوان شمس. ...
  • مینورسکی، ولادیمر (۱۹۶۰). تاریخ مختصر ترکمن. ترجمه عباس مخبر، تهران: ...
  • نادری، احمد (۱۳۹۱). «کلیفورد گیرتز، از پوزیتیویسم تا انسان شناسی ...
  • ندیمی، کمال الدین (۱۳۷۸). پژوهش هایی بر فرهنگ و تمدن ...
  • همیلتون، ملکم (۱۳۷۷). جامعه شناسی دین. ترجمه محسن ثلاثی، تهران: ...
  • یاکوبسن، رومن (۱۳۶۶). شمن باوری و شمنیسم. ترجمه علی اصغر ...
  • Bosworth, C. E., (۲۰۰۳). Shamanism. History of civilization of central ...
  • Buldick, J., (۲۰۱۲). Animal and Shaman. Anthropological Institute of Britain ...
  • Chistina, P., (۲۰۰۷). Rock Art From Shamanism to Islam Within ...
  • Greetz, C., (۱۹۷۲). Islam observed: religious development in morocco and ...
  • Geertz, C., (۱۹۷۳). Interpretation of Culture. Selected essays, basic Books. ...
  • Hasting, J., (۱۹۲۸). Encyclopedia of Religion and Ethics. Volum X۱. ...
  • Inan, A., (۱۹۸۸). Musluman Turklerde samanizm kalintilari. makaleler ve Inceler. ...
  • Menges, K. H. (۱۹۹۵). The Turkic Languages and Peoples. Harrassowitz ...
  • Sultanova, R. (۲۰۱۴). From Shamanasim to Sufism: Women Islam and ...
  • Tashbaeva, K. I. (۲۰۰۱). Petroglyphs of Central Asia. Nacional 'Naja' ...
  • Wallis, R. J., (۲۰۱۹). “Art and shamanism: From Cave Painting ...
  • نمایش کامل مراجع