مروری بر کاربردها و مضرات گیاه اسطوخودوس درگزیده ای از منابع طب ایرانی و مطالعات رایج
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 576
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
DPCONF06_109
تاریخ نمایه سازی: 8 دی 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: اسطوخودوس با نام علمی Lavandula officinalis L یکی از قدیمی ترین گیاهان دارویی است که در طب سنتی و تولید فرآورده های دارویی کاربرد زیادی دارد . این گیاه به طور گسترده در طب سنتی ایران برای درمان بسیاری از بیماری ها از جمله بیماری های مغز و اعصاب، گوارشی و تنفسی کاربرد دارد و از آن به عنوان "جاروب دماغ "یاد می شود. هدف از تحقیق حاضر، مروریبر کاربردها و منع مصارف گیاه اسطوخودوس در منابع طب سنتی ومطالعات رایج است .مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مرور کتابخانه ای است که بابهره گیری از کتاب های مهم طب سنتی نظیر مخزن الادویه ، قانون ابن-سینا ، ذخیرە خوارزمشاهی ، و اکسیر اعظم ؛ و جستجو در ۳۸ مقاله استخراج شده از پایگاه های اطلاعاتی در دسترس نظیر SID، Scopus، PubMed، Google Scholar، و Sciencedirect انجام شد .یافته ها : گیاه اسطوخودوس به طور گسترده در طب سنتی برای درمان بسیاری از بیماری ها از جمله بیماری های سیستم اعصاب مرکزی و محیطی، میگرن، بیماری های تنفسی و قلبی کاربرد دارد . این گیاه بر اکثر ارگان ها و سلول های بدن اثر می گذارد . مصرف این گیاه در افراد با مزاج گرم و خشک مضر بوده و در دورانبارداری منع مصرف دارد . نتیجه گیری : بررسی های انجام شده در منابع طب سنتی و رایج نشانمی دهد که گیاه اسطوخودوس دارای اثرات درمانی بسیار قابل ملاحظه و اثبات شده ای از جمله به عنوان پاک کننده مغز از اخلاط سوداوی، تقویت مغز و اعصاب، ضددرد، ضد سرطان و ضد قارچ است. در صورت استفاده از آن در فرمولاسیون های مناسب دارویی در زمینه های متفاوت درمانی از جمله مشکلات اعصاب، قلبی، تنفسی و بسیاری از موارد دیگر می تواند مورداستفاده قرار گیرد .
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حمیده استقلال
معاونت بهداشتی ،دانشکده علوم پزشکی لارستان، ایران
علی یوسفی
گروه تاریخ پزشکی، دانشکده طب ایرانی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
مریم حسین پورشیرکوهی
گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
سکینه نوروزی
دانشجوی دکتری فیزیولوژی پس از برداشت، گروه مهندسی باغبانی، دانشکدگان ابوریحان، دانشگاه تهران
زهره اسمعیلی
گروه شیمی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
مجید رجبیان
گروه بیوشیمی، دانشکده علوم پایه، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران