اراده و راه های تقویت آن از دیدگاه قرآن و مکتب انسان گرا در روان شناسی

یکی از اصول مهمی که در زندگی انسان ها نقش موثر و مهمی دارد اراده است، این اصل وجه تمایز انسان ها و حیوانات است. شمار زیادی از آیات قرآن کریم به صورت غیرمستقیم به بحث اراده انسان پرداخته است و این حاکی از اهمیت آن در دیدگاه خداوند است، روان شناسان نیز در درمان بیماران خود، اراده را به عنوان عاملی مهم در جهت بهبود حال بیماران می دانند، برخی از مشکلات جامعه ازجمله: امور تحصیلی، شغلی، ارتباط با دیگران و ... وابسته به این اصل است، چراکه فرد با اراده قوی در مقابل مشکلات و حتی شکست ها کم نمی آورد و با تلاش بیشتر در جهت رسیدن به موفقیت ها و اهدافش پیش می رود. در پژوهش حاضر سعی شده است که با روش تحلیلی - توصیفی و با مراجعه به آیات قرآن و نظریه روانشناسان مکتب انسان گرا راهکارهای لازم در امر تقویت اراده افراد بیان شود نتایج پژوهش حاکی از این است که اراده در هر دو دیدگاه عاملی مهم در جهت ترقی و شکوفایی استعدادهاست، اگرچه هر دو دیدگاه به صورت کلی در این اصل به همدیگر شباهت دارند اما در بسیاری از موارد با یکدیگر تفاوت دارند که یکی از تفاوت های اصلی آنها این است که: در مکتب انسان گرا اراده خداوند نادیده گرفته شده، در حالی که اراده آدمی در طول اراده خداوند است، اگرچه این امر سبب سلب قوه اختیار نمی شود، ولی بیان کننده این است که اراده انسان ها نمی تواند بر اراده الهی غالب شود، با توجه به راهکارهای تقویت اراده در قرآن و مکتب انسان گرایی درمی یابیم که کامل ترین و بدون نقص ترین راه ها جهت نیل به اهداف و شکوفایی استعدادها در قرآن کریم بیان شده است.

کلیدواژه ها:

قرآن ، روان شناسی ، تقویت اراده ، انسان ، مکتب انسان گرایی