رابطه بین انگیزش شغلی معلمان با میزان رشد اجتماعی و عاطفی دانشآموزان دختر و پسر دوره دوم ابتدایی شهر روانسر

این پژوهش با هدف رابطه بین انگیزش شغلی معلمان با میزان رشد اجتماعی و عاطفی دانشآموزان دختر و پسر دوره دوم ابتدایی شهر روانسر طراحی شد. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی معلمان مشغول به تدریس و دانش آموزان مشغول به تحصیل در دوره دوم مدارس ابتدایی شهر روانسر در سال تحصیلی ۱۴۰۲- ۱۴۰۱ بود که تعداد ۵۱ نفر (۲۸ شامل معلم مرد ۲۳ معلم زن) و تعداد ۳۱۲ دانش آموز (۱۵۶ دانش آموز پسر و ۱۵۶ نفر دانش آموز دختر) را به طور تصادفی از بین مدارس شهری دوره دوم شهرستان روانسر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه انگیزش شغلی رایت (۲۰۰۴)، رشد اجتماعی وایتزمن (۱۹۹۰) و رشد عاطفی سینگ و بهارگاوا (۱۹۹۰) استفاده شد. برای تحلیل دادهها از روشهای آمار توصیفی و استنباطی تحت نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که بین انگیزش شغلی و مولفه های آن با رشد اجتماعی و رشد عاطفی دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد، انگیزش شغلی و مولفه های آن قدرت پیش بینی رشد عاطفی و اجتماعی دانش آموزان را دارد، بنابراین می توان گفت که انگیزش شغلی معلمان و مولفه های آن از متغیرهای مهم و موثر در رشد اجتماعی و عاطفی دانش آموزان است.

کلیدواژه ها:

انگیزش شغلی ، رشد اجتماعی ، رشد عاطفی