اثربخشی داستآن های مثنوی مولوی بر هوش معنوی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی داستآن های مثنوی مولوی بر مولفه های هوش معنوی بود. پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعه پژوهش، شامل میان سالان شهر شیراز بود که ۲۶ شرکت کننده به عنوان نمونه انتخاب و به روش گروه های همتا در دو گروه آزمایش و کنترل جای گرفتند. طی ۱۱ جلسه، دیباچه، مثنوی «بشنو از نی...» و داستان «پیر چنگی» خوانده و توسط تسهیل گر، تحلیل شد. برای سنجش هوش معنوی، از سیاهه هوش معنوی کینگ (۲۰۰۸) استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری نشان داد که بین نمرات پس آزمون گروه آزمایش و کنترل در مولفه های تفکر وجودی انتقادی، ایجاد معنای شخصی و آگاهی متعالی تفاوت معنی داری وجود دارد. با این حال، تفاوت در نمرات دو گروه، برای مولفه بسط هشیاری، معنی دار نبود. بدین ترتیب، در مجموع، می توان گفت که آموزه های موجود در داستآن های مثنوی بر ارتقای هوش معنوی اثرگذار است.

کلیدواژه ها:

ادبیات تعلیمی عرفانی ، مثنوی مولوی ، هوش معنوی.