انتقال بین سازمانی دانش مدیریت پروژه، کلید نوآوری در سازمان های پروژه محور (جستاری بر کنسرسیوم های بین المللی در صنعت نفت ایران)

یادگیری سازمانی یکی از توانمندی های کلیدی و محرک اصلی نوآوری سازمانی به شمار می رود. یکی از منابع بسیار مهم برای یادگیری سازمانی، انتقال بین سازمانی دانش در طول همکاری های بین المللی می باشد. در طول یک همکاری بین المللی، عوامل متعددی وجود دارند که عدم مدیریت وکنترل آنها باعث می شود میزان یادگیری بین سازمانی و نوآوری مورد انتظار از آن به شدت تحت تاثیر قرار بگیرد. هدف از این تحقیق، شناسایی عوامل کلیدی موثر بر انتقال بین سازمانی دانش در کنسرسیوم های بین المللی صنعت نفت ایران و ارائه مدلی مفهومی در این رابطه می باشد. این تحقیق با رویکردی کیفی- اکتشافی و با استفاده از روش دلفی در سه مرحله انجام شده است. در مرحله اول، ۲۲ عامل کشف و در قالب یک مدل مفهومی طبقه بندی گردید. در مراحل دوم و سوم، ۱۰ عامل کلیدی که مورد توافق بیش از ۶۰% متخصصان و خبرگان صنعت نفت بود، اولویت بندی شد. عوامل شناسایی شده در این تحقیق و مدل مفهومی حاصل از آن، مبنای قابل قبولی برای ارتقاء میزان یادگیری بین سازمانی در پروژه های بین المللی و افزایش نوآوری در سازمان های پروژه محور به شمار می رود. در این مقاله، تناقضاتی نسبت به نتایج تحقیقات گذشته مشاهده و به بحث گذاشته شده و پیشنهاداتی نیز برای تحقیق در آینده ارائه شده است.