بررسی اهمیت محاسبه ضرایب معادله وینلند در سازندهای مخزنی کربناته، مطالعه موردی سازندهای کنگان و دالان، بخش مرکزی خلیج فارس

به منظور برداشت و توسعه میادین هیدروکربوری شناخت هر چه بهتر مخزن امری لازم و ضروری است. معیارهای مختلفی در زون بندی مخازن و تفکیک بخش مخزنی به بازه های مختلف مورد توجه قرار می گیرند. تقسیم مخزن به گونه های سنگی مخزنی از جمله روش های کاربردی است که می تواند معایب روش های مرسوم زمین شناسی براساس نوع سنگ و لیتولوژی یا رخساره را برطرف سازد. در این مطالعه زون بندی انجام شده به روش وینلند با ضرایب استاندارد در سازندهای کنگان و دالان در یکی از میادین هیدروکربوری بخش مرکزی خلیج فارس سبب تعیین ۵ گونه سنگی گردید. سپس داده های آزمایش تزریق جیوه در ۳۵% اشباع مورد استفاده قرار گرفته و ضرایب معادله وینلند بر اساس این داده ها محاسبه شد. با استفاده از معادله جدید، ۴ گونه سنگی در این سازندها تعریف گردید. نتایج نشان داد که استفاده از ضرایب استاندارد وینلند سبب ایجاد خطای بسیار زیادی در محاسبات می گردد؛ طوری که قطر گلوگاه ها بیش از سه برابر مقدار واقعی محاسبه می شود درحالی که اگر این ضرایب برای هر سازند محاسبه گردد، اختلاف به میزان قابل ملاحظه ای کاهش می یابد. بنابراین تعیین گونه های سنگی با ضرایب معرفی شده سبب افزایش میزان دقت در محاسبات می گردد. تطابق داده های به دست آمده با نتایج حاصل از مطالعه مقاطع نازک نشان می دهد که فرآیند دیاژنزی انحلال سبب افزایش تخلخل در گونه های سنگی و دولومیتی شدن، نقش اساسی در افزایش تراوایی سازندهای مورد مطالعه داشته است.

کلیدواژه ها:

منحنی فشار تزریق جیوه ، گونه های سنگی ، معادله وینلد ، شعاع گلوگاه ، سازندهای کنگان و دالان