مناطق بافر گیاهی و نقش آن ها در آبخیزداری
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 103
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WMJI-6-23_003
تاریخ نمایه سازی: 6 دی 1402
چکیده مقاله:
باتوجه به مشکلات متعدد فعلی در بخش کشاورزی و آلودگی های غیر نقطه ای، حس اقتصادی کشاورزان آیندهنگر ایجاب می کند تا کشاورز به دنبال اقداماتی برای حفظ مواد مغذی و خاک در مزرعه خود باشد. از طرفی سیلاب های گل آلود و مخرب هر ساله منابع آب و غذا و منافع جوامع بشری را تهدید میکنند. در چنین شرایطی میتوان مناطق بافر را به عنوان یک ایده نوین و سازگار با محیط زیست برای کشاورزان و جوامع بشری تلقی کرد. مناطق بافر موجود در حوزه های آبخیز کشور نیز دارای آثار و خدمات متنوعی برای جوامع بشری میباشند که در حال حاضر تا حدی برای مدیران کشور ناشناخته باقی مانده است. بافرهای طبیعی موجود در دو شهر گرگان و مینودشت در استان گلستان به عنوان نمونه بارز مناطق بافر در ایران، علاوه بر کاهش اثر سیل های مخرب، منابع آب این شهرها را نیز از ورود آلودگی های غیرنقطه ای محافظت میکنند. نتایج این بررسی نشان داد مناطق بافر دو منطقه مورد مطالعه نقش موثری در ارتقاء سلامتی بوم سازگان این مناطق ایفا می کنند. از طرفی با طراحی و مدل سازی بافرها برای مناطق بحرانی این دو محدوده، میتوان خسارات ناشی از سیل و آلودگی منابع را کاهش و درآمد کشاورزان را نیز افزایش داد. هم چنین بر اساس این یافته ها، استفاده از مناطق بافر به عنوان یک ابزار مهندسی زیستی در حوزه های مورد مطالعه مطرح میباشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی جبله
دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه آبخیزداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
محسن حسینعلی زاده
استادیار گروه آبخیزداری و مدیریت مناطق بیابانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان و نویسنده مسئول
علی نجفی نژاد
دانشیار گروه آبخیزداری و مدیریت مناطق بیابانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان
علی محمدیان بهبهانی
استادیار گروه آبخیزداری و مدیریت مناطق بیابانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان