ارزیابی تغییرات فصلی کیفیت آب رودخانه تجن با استفاده از مدل شبیه سازی Qual۲kw

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 91

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_WMJI-10-36_006

تاریخ نمایه سازی: 6 دی 1402

چکیده مقاله:

دسترسی به آب شیرین و با کیفیت یکی از مهم­ترین موضوعات مطرح برای انسان امروز است. داشتن منابع آب سالم پیش­نیازی ضروری برای حفظ کیفیت محیط­زیست و رشد و توسعه اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی است. آب­های سطحی جاری یا رودخانه­ها از مهم­ترین منابع آب هستند که نقش مهمی در تامین آب موردنیاز فعالیت های مختلف مانند کشاورزی، صنعت، شرب و تولید برق دارند. در این پژوهش به ارزیابی کیفی رودخانه تجن در استان مازندران که به ­عنوان یکی از مهم ­ترین منبع تامین کننده­ آب در بخش ­های مختلف استان محسوب می­ شود، پرداخته شد و با استفاده از مدل شبیه ­سازی عددی کیفی (Qual۲kw)، بررسی روند تغییر پارامترهای کیفی آب نظیر اکسیژن محلول (DO)، اکسیژن­ خواهی بیولوژیکی (BOD)، اسیدیته (pH)، هدایت الکتریکی (EC)، نیترات (NO۳-) و فسفات (PO۴۳-) بررسی شد. بدین منظور میانگین داده­های موجود ماهانه از سال ۱۳۹۵-۱۳۸۵ در سه ایستگاه آب منطقه ­ای و محیط­ زیست در طول رودخانه به مدل وارد شد. واسنجی مدل بر اساس داده­های فصل کم آب (شهریور) و صحت­سنجی مدل بر اساس داده­های فصل پرآب ( آذر و بهمن) انجام شد. نتایج حاصل از شبیه ­سازی رودخانه تجن نشان داد که مدل کیفی Qual۲kw برآورد مناسبی از شرایط کیفی رودخانه ارائه می­دهد و این مدل توانست با دقت مناسب پارامترهای موردنظر را شبیه­ سازی کند. یافته­ ها نشان داد، علی­ رغم وجود منابع آلاینده نقطه­ ای و غیر نقطه­ای در مسیر رودخانه، عامل محدودکننده در تامین آب شرب و کشاورزی در پایین ­دست وجود ندارد. در کل مسیر رودخانه، کیفیت آب مناسب برای کشاورزی می­ باشد. تنها ایستگاه کردخیل به دلیل قرارگرفتن در پایین دست رودخانه در طبقه­ خوب و بقیه ایستگاه ­ها در طبقه­ عالی قرار دارند که قابل استفاده برای کشاورزی می­باشد. برای مصارف شرب پس از بررسی غلظت یون­ های موجود در بیشتر نمونه­های انتخابی در حد مطلوب بوده و در طبقه خوب و قابل قبول قرار گرفته­اند. حداکثر توان خودپالایی مربوط به حد فاصل پل تجن و کردخیل به میزان ۳۴۶/۷۴۸۵ تن در روز و حداقل آن مربوط به حد فاصل بین ریگ چشمه و پل تجن به میزان ۶۸۰۵/۱۰۲ تن در روز می­باشد.

نویسندگان

مجتبی ولی زاده پیرکلومی

دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

مجتبی خوش روش

دانشیار گروه مهندسی آب، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران

محمدعلی غلامی سفیدکوهی

دانشیار، گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Abbaspour, M., Javid, A., and Habibi, A. ۲۰۱۴. Determination of ...
  • Effendi, H. ۲۰۱۶. River water quality preliminary rapid assessment using ...
  • Ehteshami, M., Biglarijoo, N., and Salari, M. ۲۰۱۴. Assessment and ...
  • Fakouri Dekahi, B., Mazaheri, M., and Mohammad vali Samani, J. ...
  • Hashemi, Z., Gholami Sefidkouhi, M.A., and Ziatabar Ahmadi, M. Kh. ...
  • Karamouz, M., and Kerachian, R. (۲۰۱۸). Planning and quality management ...
  • Matta, G., Srivastava, S., Pandey, R.R., and Saini, K.K. ۲۰۱۷. ...
  • Misaghi, F., Delgosha, F., Razzaghmanesh, M., and Myers, B. ۲۰۱۷. ...
  • Naderi, M., Pourgholam-Amiji, M., Khoshravesh, M., Ghojoghi, A., and Arab, ...
  • Nosrati, K., Rajabi Eslami, A., and Sayadi, M. ۲۰۱۸. The ...
  • Seif, Z., and Banejad, H. ۲۰۰۹. A study of Zaynrood ...
  • Sharifinia, M., Adeli, B., and Nafarzadegan, A.R. ۲۰۱۷. Evaluation of ...
  • Sharma, D., Kansal, A., and Pelletier, G. ۲۰۱۷. Water quality ...
  • Shokri, S., Hoshmand, A., and Moazed, H. ۲۰۱۵. Ammonium and ...
  • Vinay, T. M. ۲۰۱۷. Water Quality Analysis of River Tungabhadra ...
  • Weiner, E. R. ۲۰۰۸. Applications of environmental aquatic chemistry: a ...
  • Zhang, R., Qian, X., Yuan, X., Ye, R., Xia, B., ...
  • Zohrabi, N., Alizadeh, E., Hasounizadeh, H., and Hosseinzedeh, S.M. ۲۰۱۵. ...
  • نمایش کامل مراجع