تعیین الگوهای توزیع زمانی بارش و ناحیه بندی آن در ایران

تاثیر الگوی توزیع زمانی بارش در طراحی تمامی سازه های آبی و مطالعات فرسایش خاک از اهمیتی ویژه برخوردار است. برای تعیین الگو در ایران از گراف های باران­نگاری ۱۴۶ ایستگاه باران­نگاری استفاده شد. عمق بارش در فاصله­های زمانی مشخص از گراف های باران­نگاری به ازای هر پایه­ی زمانی استخراج و بارش به چهار چارک تقسیم شد. با اعمال روش رتبه بندی، الگو در پایه های زمانی کمتر از ۳، ۳ تا ۶، ۶ تا ۱۲ و بیشتر از ۱۲ ساعت به­دست آمد. با میانگین­گیری از رتبه های دریافتی توسط چارک ها و درصد عمق بارش رخ داده در هر رتبه، ضمن تعیین رتبه­ی شاخص، الگوی نهایی هر تداوم مشخص شد. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار بارش در ۳۵ درصد بارش های ایران در چارک دوم رخ می دهد. کمترین تعداد بارش ها، در چارک چهارم دارای بیشترین مقدار بارش بودند. با استفاده از روش وارد ۵، ۹، ۹ و ۸ ناحیه­ی همگن به­ترتیب برای زمان­های تداوم بارش­های کوتاه مدت (۳>)، میان مدت (۳-۶) و بلند مدت (۶-۱۲و ساعت ۱۲<) به­دست آمد. برای هر ناحیه­ی همگن یک الگوی توزیع زمانی بارش استخراج شد. تعدد این الگوها خطر استفاده از الگوهای تیپ سازمان حفاظت خاک و مهندسین ارتش آمریکا را که به­گونه­ی گسترده­ای در نرم­افزارهای یارانه­ای بارش- روان­آب استفاده می­شود را خاطر­نشان می­کند.

کلیدواژه ها:

Rainfall Temporal Pattern ، Rainfall ، Regionalization and Iran. ، تعیین الگوهای توزیع زمانی بارش و ناحیه بندی آن در ایران