تحلیلی شهودگرایانه بر قلمرو آزادی های سیاسی در جامعه اسلامی

یکی از مسائل مناقشه ­برانگیز در حوزه مدیریت جمعی، تعیین قلمرو آزادی­ های فردی و اجتماعی در جوامع بشری است. پرسش اصلی این است که «در جامعه اسلامی، محدوده آزادی­ های سیاسی تا کجا است؟» در واقع مقصود این جستار، ترسیم حریم آزادی­ های خصوصی و اجتماعی در جامعه و دولت اسلامی است تا به مدد تعیین خطوط قرمز میان امور خصوصی و عمومی، اولا در بخش قانونگذاری با پرهیز از تصویب طرح­ ها و لوایح بی­مبنا، گنگ و مبهم، قوانین شفاف­تر و دقیق­تری به تصویب برسد و دوم اینکه آحاد جامعه نیز به دور از برداشت ­های شخصی، کژفهمی ­ها و تفسیر به رای نسبت به قلمرو آزادی­ های سیاسی شناخت بهتری پیدا کنند. شایان ذکر است که مقاله به روش کتابخانه ­ای و بر مبنای یک چارچوب مفهومی شهودگرایانه فرضی نگاشته شده است. به طور کلی یافته ­های این پژوهش گویای آن است که از دیدگاه دینی، دولت اسلامی در امور سیاسی- اجتماعی بر آزادی تفکر، آزادی تحقیق، آزادی بیان در محافل علمی و حتی آزادی عقیده تاکید دارد اما افراد در مقوله آزادی بیان در عرصه تبلیغات و کنش سیاسی، بایستی تابع مصالح عمومی و منافع ملی باشند.

کلیدواژه ها:

حدود آزادی ، آزادی سیاسی ، جامعه اسلامی ، شهودگرایی فرضی