بررسی مقاومت و تغییر شکل کششی خاک های رمبنده دشت ورامین در حالت های دست نخورده، بازسازی شده و بهسازی شده

گسیختگی های کششی مانند ترک های کششی بالای دامنه های خاکی ناپایدار، شکاف های سطح زمین، ترک های کششی بدنه سد های خاکی و هر نوع گسیختگی دیگری در توده های خاک که از تنش های کششی ناشی می شود، از پدیده های مهم زمین شناسی مهندسی به حساب می آیند. مطالعه و شناخت مقاومت و تغییر شکل کششی خاک ها، می تواند سهم قابل توجهی در شناخت و پیشگیری از پدیده های ناشی از گسیختگی های کششی در خاک داشته باشد. خاک های رمبنده حاشیه دشت ورامین از جمله خاک هایی هستند که در اثر تنش های کششی ناشی از نشست زمین در دشت ورامین، در معرض گسیختگی کششی و تشکیل شکاف های سطح زمین قرار دارند. بنابراین در تحقیق حاضر ویژگی های مقاومت و تغییر شکل کششی این خاک ها در حالت های دست نخورده، بازسازی شده و بهسازی شده مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد هنگامی که خاک های رمبنده در حالت دست نخورده تحت تنش کششی مستقیم قرار می گیرند، مقاومت کمی از خود نشان داده و در کشش به صورت شکننده رفتار می کنند. خاک های بازسازی شده در مقایسه با خاک دست نخورده، مقاومت کششی بسیار کمتری دارند و در کشش بسیار نرم رفتار کرده و به راحتی گسیخته می شوند. خاک های بهسازی شده در مقایسه با خاک های دست نخورده، مقاومت کششی بیشتری دارند و تحت تنش های کششی شکل پذیرتر رفتار کرده و تغییر شکل کششی بیشتری را قبل از گسیختگی تحمل می-کنند. نتایج این تحقیق نشان می دهد بهسازی خاک های رمبنده با استفاده از مواد افزودنی تثبیت کننده و سپس تراکم خاک، روش مناسبی برای تقویت این خاک ها در مقابل تنش های کششی و بهبود عملکرد آن ها در کشش است.

کلیدواژه ها:

خاک رمبنده ، مقاومت کششی ، کرنش گسیختگی کششی ، شکنندگی ، شکل پذیری