ارزیابی عددی اثر لایه بندی غیر افقی خاک بر پاسخ لرزه ای تپه های متناوب نیم سینوسی

ویژگی های توپوگرافی و زمین شناسی، تاثیر قابل توجهی بر پاسخ لرزه ای سازه ها دارد. برخی از توپوگرافی ها در طبیعت به طور متناوب وجود دارند. تناوب توپوگرافی می تواند از دلایل تشدید قابل توجه حرکت لرزه ای زمین باشد. با این حال، اکثر مطالعات بر تشدید ناشی از یک توپوگرافی واحد تمرکز کرده اند. پژوهش های محدودی بر روی توپوگرافی های متناوب و در کنار یکدیگر انجام شده است. در این مقاله، تشدید حرکت لرزه ای زمین در تپه های ناهمگن (از نظر جنس مصالح) به شکل نیم سینوسی و متناوب که مصالح تپه، لایه هایی با زوایای ۱۵ تا ۷۵ درجه نسبت به افق دارند، بررسی شده اند. در تمام زاویه های لایه بندی، با افزایش تعداد تپه ها، میزان تشدید جابه جایی نیز افزایش می یابد؛ مثلا برای خط الراس، در زاویه ۴۵ درجه حداکثر بزرگنمایی در حضور یک ناهمواری ۶۳/۱، ولی همین مقدار زمانی که سه ناهمواری توپوگرافی باشد به ۶۶/۱ می رسد. در زاویه های کوچک تر، افزایش تشدید تپه های سه لایه نسبت به تپه های دولایه، قابل توجه تر است و هرچه زاویه بین لایه ای بزرگ تر شود مقدار تشدید تپه های دو و سه لایه به یک دیگر نزدیک تر می شوند. بنابراین هریک از پارامترهای تغییر زاویه مصالح لایه های موجود در تپه و نیز کم و زیاد شدن تعداد لایه های موجود در تپه بر میزان بزرگنمایی های لرزه ای تاثیر داشته و باید به هر کدام از این پارامترها درطراحی های لرزه ای توجه شود.

کلیدواژه ها:

توپوگرافی ، لایه بندی خاک ، تپه نیم سینوسی