تهیه مدل ژئواستاتیک مخزن آسماری میدان نفتی منصوری با استفاده از نرم افزار RMS

در مطالعه حاضر، مدل ژئواستاتیکی مخزن آسماری میدان نفتی منصوری با استفاده از اطلاعات پتروگرافی، ژئوفیزیکی و پتروفیزیکی ۹۰ حلقه چاه این میدان تهیه گردید، که برای این منظور از نرم افزار مدیریت سیستم مخزن (RMS) استفاده شده است. بر اساس داده های پتروفیزیکی و تطابق آنها با مقاطع میکروسکوپی، مخزن آسماری در میدان نفتی منصوری عمدتا کربناته و ماسه سنگی بوده و به هشت زون تقسیم می شود که زون یک بالاترین زون است و مستقیما در زیر پوش سنگ قرار دارد و زون هشت پایین ترین قسمت مخزن بوده و بر روی سازند پابده قرار گرفته است. در میان این هشت زون، زون های بالایی کمتر تحت تاثیر فرآیندهای دیاژنزی مخرب قرار گرفته اند و کیفیت مخزنی بهتری دارند، در حالی که در زون های پایینی، عملکرد دیاژنز، تا حد بسیار زیادی خصوصیات مخزنی را از بین برده است. براساس اطلاعات ژئوفیزیکی، میدان نفتی منصوری تحت تاثیر فرآیندهای تکتونیکی چندانی قرار نگرفته و مدل ساختمانی آن تنها شامل نقشه های همتراز زیر سطحی می باشد. در نهایت با تلفیق داده های پتروگرافی، پتروفیزیکی و ژئوفیزیکی، مدل استاتیک مخزن تهیه شد. نتایج حاصل از این مدل نشان می دهد که در سرتاسر میدان منصوری، تنها زون های یک، دو و سه سازند آسماری زون های بهره ده بوده که در این بین زون دو بهترین زون مخزنی است و دارای بیشترین مقدار نفت درجای مخزن (۶۵%) می باشد. این موضوع از نحوه توزیع خواص پتروفیزیکی (تخلخل، اشباع آب و ضخامت زون خالص به ناخالص) استنباط می شود. نقشه تراکم شکستگی ها نیز بیانگر آن است که بر خلاف دیگر میادین هیدروکربوری حوضه زاگرس، در میدان منصوری شکستگی ها نقش چندانی در ایجاد خواص مخزنی نداشته اند. براساس نقشه های میانگین تخلخل و اشباع آب، خصوصیات مخزنی در محدوده شرق و شمال شرق میدان دارای وضعیت مطلوب تری است. لذا می توان در طراحی چاه های جدید، نگهداشت توان تولید، ازدیاد برداشت و توسعه میدان منصوری روی این قسمت از میدان تمرکز بیشتری نمود.

کلیدواژه ها:

سازند آسماری ، حوضه زاگرس ، زون بندی ، تخلخل ، اشباع آب