ارزیابی تراوایی توالی های پرمین- تریاس ناحیه مرکزی خلیج فارس، بر مبنای داده های پتروفیزیکی و رسوب شناختی

تراوایی یکی از مهم ترین پارامترهای مخزنی است که از نظر پیش بینی و تخمین نرخ تولید و شناسایی افق های مخزنی با بیشترین تولید، اهمیت زیادی دارد. معمولا این پارامتر، براساس آنالیز مستقیم مغزه های حفاری، اندازه گیری می شود. در چاه های بدون مغزه نیز بر حسب نوع داده های موجود، روش های متنوعی برای پیش بینی این پارامتر تاثیرگذار مخزنی ارائه شده است. در این تحقیق نیز سعی شده تا بر اساس دو رویکرد مختلف، ضمن بررسی قابلیت کاربرد این روش ها در توالی های مخزنی دالان- کنگان، ارزیابی کیفی و کمی از وضعیت تراوایی این توالی ها به عمل آید. همچنین به منظور پیش بینی تراوایی به روش کمی، رده بندی معروف ارائه شده توسط لوچیا در سال ۱۹۹۵ نیز مورد ارزیابی و اعمال اصلاحاتی قرار گرفت که با توجه به معیارهای افزوده شده در تعیین رده های پتروفیزیکی، تفکیک بهتری از این رده ها در توالی های دالان بالایی -کنگان، امکان پذیر گردید. در نهایت، نتایج نشان داد که روندهای تغییرات تراوایی در توالی های پرمین- تریاس، در مقایسه با مقادیر واقعی، به خوبی قابل شناسایی بوده و این روش ها نیز در این سازندها قابلیت کاربرد دارند

کلیدواژه ها:

تراوایی ، رده های پتروفیزیکی ، رده بندی لوچیا ، پرمین- تریاس