تفکیک زون های مختلف مخزن هیدروکربنی با کمک رخساره های الکتریکی

رخساره های الکتریکی در اصل یک روش قطعی یا تحلیلی برای دسته بندی داده های چاه نگارهای پتروفیزیکی است که می تواند نشان دهنده تغییر ویژگی های زمین شناسی یا مخزنی باشد. در این مقاله، ابتدا بر اساس داده های مغزه (تخلخل- تراوایی) در سه چاه مغزه گیری شده از یکی از میادین نفتی جنوب ایران، سه زون خوب، متوسط و ضعیف از نظر کیفیت مخزنی تعیین شد. سپس با استفاده از چاه نگارهای پتروفیزیکی (شامل نوترن، چگالی، صوتی و مقاومت الکتریکی حقیقی سازند) و روش خوشه سازی، مدل رخساره الکتریکی اولیه با ۷ خوشه (رخساره) به دست آمد. با بررسی نتایج این مدل و مقایسه آن با داده های مغزه، رخساره هایی که تقریبا به یک گروه (زون مخزنی) تعلق داشتند، با هم ترکیب گردید. در نتیجه مدل اولیه ۷ رخساره ای به مدل جدیدی با ۳ خساره (معادل سه زون مخرنی) تبدیل شد. این مدل بهینه شده در سه چاه مرجع به کار برده شد که با توجه به نتیجه آن در تفکیک خوب بخش های مختلف مخزنی، به تمام چاه های میدان مورد مطالعه تعمیم داده شد که در نهایت امکان ساخت یک مدل سه بعدی رخساره ای که بخش های مخزنی خوب، ضعیف و متوسط را به خوبی از هم متمایز می کند، در کل میدان فراهم گردید.

کلیدواژه ها:

رخساره الکتریکی ، خوشه سازی ، چاه نگار ، زون بندی