بررسی کارایی فرایند اکسیداسیون فتوشیمیایی بر پایه پراکسید هیدروژن ( UV/H۲O۲ )در معدنی سازی ۴-کلروفنل از محیط های آبی
محل انتشار: مجله تحقیقات سلامت در جامعه، دوره: 4، شماره: 2
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 39
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHCM-4-2_001
تاریخ نمایه سازی: 4 دی 1402
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: کلروفنل از جمله آلاینده های سمی و خطرناک در پساب و فاضلاب های صنعتی می باشد که حذف آن از فاضلاب صنعتی و آب زیرزمینی ضروری است. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف بررسی کارایی میزان تجزیه پذیری ۴-کلروفنل با استفاده از فرایند UV/H۲O۲ انجام شد.روش کار: در مطالعه حاضر اثر متغیرها شامل: غلظت اولیه آلاینده، زمان تماس، pH و غلظت H۲O۲ بر حذف ۴-کلروفنل در مقیاس آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت و غلظت ۴-کلروفنل باقی مانده با استفاده از دستگاه UV/Visible در طول موج ۲۸۰ نانومتر اندازه گیری شد. علاوه بر این، میزان معدنی سازی در شرایط بهینه از طریق سنجش میزان حذف TOC)Total Organic Carbon) مطابق با روش ۵۳۱۰B استاندارد اندازه گیری گردید. مدل های سینتکی فرایند نیز مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه بازده بهینه حذف ۴-کلروفنل توسط فرایند UV/H۲O۲ در غلظت پراکسید هیدروژن ۵۸۰ میلی گرم بر لیتر، pH= ۳ ، غلظت اولیه ۴-کلروفنل ۳۸۰ میلی گرم بر لیتر و حضور اشعه UV با طول موج ۲۵۴ نانومتر در زمان تماس ۳۰ دقیقه معادل ۹۲ / ۸۴ درصد به دست آمد. علاوه بر این، در شرایط بهینه ۶۹ / ۸۴ درصد از کل کربن آلی حذف گردید. شایان ذکر است که داده ها از مدل سینتیکی درجه اول کاذب تبعیت داشتند.نتیجه گیری: با توجه به افزایش استفاده از اشعه فرابنفش در فرایندهای تصفیه آب و بازده قابل قبول فرایند UV/H۲O۲ برای حذف آلاینده ۴-کلروفنل، پس از آنالیزهای سود- هزینه، استفاده از این روش برای حذف -۴ کلروفنل پیشنهاد می شود. بر مبنای نتایج، فرایند UV/H۲O۲ با درنظرداشتن اهداف تصفیه و استانداردهای موجود جهت تخلیه پساب می تواند به عنوان پس تصفیه و یا تصفیه نهایی پساب به کار گرفته شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مجید کرمانی
iums
علی اسرافیلی
iums
رقیه پیری
iums
نسترن اسدزاده
Ph.D student of Environmental Health Engineering, Faculty of Health, Kerman University of Medical Sciences, Kerman, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :